Przełomowy program może zapobiec wypadkom na drogach
Maksymilian Paczyński – uczeń III klasy Liceum Ogólnokształcącego im. M. Kopernika w Iłży, zajął pierwsze miejsce w konkursie Impact Creators Intela w San Francisco. Doceniono jego program oparty na sztucznej inteligencji (AI).
Wygrałeś z setkami projektów z całego świata, a w finale z grupowymi pracami z Chin oraz Indii. Byłeś sam, nie miałeś zespołu. Pewnie rozpiera cię duma.
– Tak, jestem dumny z siebie. Włożyłem w ten konkurs dużo pracy, ale się opłacało, jest zwycięstwo. Faktycznie, byłem sam. Natomiast miałem zagwarantowane wsparcie mentora z Intela, Dariusza Szyfelbeina.
Gratulacje należą się także panu Robertowi Celuchowi, twojemu nauczycielowi informatyki i historii.
– Tak. Żebym mógł przystąpić do tego konkursu, pan Robert musiał przejść testy, spełnić kryteria. Z Polski dostało się niewielu nauczycieli. Pan Robert pokazywał pierwsze etapy, czym jest sztuczna inteligencja, gdzie jej się używa. Gdy doszliśmy do etapu 12 najlepszych w Polsce, dostaliśmy mentora, który ma ogromną wiedzę.
Wyjechałeś do San Francisco?
– Ze względu na pandemię nie polecieliśmy do Stanów Zjednoczonych. Intel przygotował specjalną stronę i tam wszystko się odbywało. W tym konkursie było wiele kategorii. Ja znalazłem się w AI Creators, czyli dla osób wcześniej szkolonych, bo brałem udział w konkursie Intel AI for Youth, czyli edukacji dla młodzieży. Na szkoleniu dowiadywaliśmy się, czym jest sztuczna inteligencja, uczenie maszynowe, poznawaliśmy różne algorytmy typu regresja czy sieć neuronowa.
Podobno chciałeś pokazać, że algorytmy są bardzo pomocne w życiu.
– Słyszy się mnóstwo przerażających opowieści na temat AI, np. że zabiera pracę. To prawda, ale też daje nowe miejsca pracy. 40% zawodów sprzed 50 lat dziś nie istnieje. Cały czas jednak powstają nowe. Sztuczna inteligencja daje nam wiele udogodnień. Choćby mój projekt. Nie chciałem robić czegoś tylko na potrzeby konkursu, chcę projekt rozwijać, jeśli tylko będę miał pieniądze. AI naprawdę może ułatwić nam życie.
Opowiedz o wynalazku FATIK, nad którym pracowałeś zaledwie cztery miesiące. To algorytm niepozwalający kierowcy zasnąć w trakcie jazdy.
– Faktycznie, Intel dał nam tylko cztery miesiące na pracę. FATIK to jeden z moich pierwszych projektów. Specjalny algorytm znajduje lewe oko, wycina jego obraz i wysyła do tzw. sieci neuronowej, czyli szeregu algorytmów działających tak jak nasze sieci neuronowe w mózgu. Szukają wzorców. Jeśli mamy otwarte oko, na obrazie jest wiele jasnych pikseli, a jeśli zamknięte, mamy dużo ciemnych pikseli. Ta sieć neuronowa ma skuteczność 90,25% sprawdzoną na zbiorze 3,3 tys. zdjęć. Jeśli algorytm stwierdzi, że oko jest zamknięte powyżej czasu mikrosnu, włącza alarm, aby wybudzić kierowcę. Jeżeli FATIK już naprawdę wejdzie do użytku, chciałbym, żeby było kilka możliwości wybudzenia kierowcy. Myślę nad małą wiązką prądu elektrycznego, dającą efekt mrowienia. To nie szkodzi zdrowiu. Myślę też o asystencie głosowym, który jest w fazie rozwoju. Będzie dodatkowo zbierać dane, które po zakończeniu programu zostaną wysłane do bazy danych i sami sobie będziemy mogli zobaczyć, jak wyglądało ostatnie przemęczenie. Powstanie profil kierowcy pozwalający stwierdzić, czy prowadzący pojazd jest w danej chwili zmęczony, zestresowany, czy preferuje jazdę dzienną czy nocną.
Dlaczego akurat wybrałeś pracę nad zmęczeniem?
– Zmęczenie w czasie jazdy samochodem obserwowałem u kolegów, rodziców. Słyszy się, jak często ludzie zasypiają za kierownicą. Mówi się: zatrzymaj się, prześpij na tej stacji i dopiero pojedź. Jeśli ktoś mimo dobrej rady nie zatrzyma się, ryzykuje. Mój program ma zapobiec takim sytuacjom. Takie mamy czasy, że prawie wszyscy jesteśmy przemęczeni, dużo pracujemy.
Na pewno ograniczysz liczbę wypadków drogowych wynikających z przyśnięcia kierowcy.
– Nam nadzieję, że tak się stanie.
A ja mam nadzieję, że nie wyjedziesz z Polski. Jakie masz plany?
– Raczej zostanę. Trzyma mnie tu przede wszystkim staż, który zaproponował mi Intel. Trzyma mnie też… przywiązanie do narodu. Mam nadzieję, że zdobędę środki na rozwijanie się tutaj w taki sposób, w jaki chcę. Byłoby super, jeśli mógłbym w tę stronę pójść.
b.igielska@tygodnikprzeglad.pl
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy