Irena Santor Pierwsza Dama Polskiej Piosenki, nie tylko dlatego, że jest prezeską Stowarzyszenia Polskich Artystów Wykonawców Muzyki Rozrywkowej.
Karierę piosenkarki (tysiąc tytułów) zaczęła w Zespole Pieśni i Tańca “Mazowsze”. Wydała wiele znaczących płyt, w tym złote i platynowe, 16 kompaktów. Otrzymała liczne nagrody, m.in.: Artystyczną Polskiej Estrady Prometeusz 94, I nagrodę w Sopocie za interpretację legendarnego szlagieru „Embarras” (1961 r.) i dwukrotnie Grand Prix w Opolu.
1. Kiedy Pani zrozumiała, że jest już dorosła?
– We wczesnej młodości. Z wiekiem jestem tego coraz mniej pewna.
2. Jakie wspomnienie z dzieciństwa Panią prześladuje?
– Głodu. Na szczęście, trwało to krótko. Pozostał apetyt.
3. Czy płakała Pani kiedyś z miłości?
– O, oczywiście, wiele razy.
4. Co ostatnio najbardziej wyprowadziło Panią z równowagi?
– Nieustanne zapewnienia, że rząd panuje nad sytuacją, trzyma rękę na pulsie.
5. Czy jest taka osoba, której nigdy Pani nie wybaczy?
– Jest, ale chyba nie wypada o tym mówić w dobie pojednania polsko-niemieckiego.
6. Czego ma Pani za dużo?
– Kochanego ciałka.
7. W życiu nie ma nic lepszego, niż…
– …zdrowie i słodkie lenistwo.
8. Brak mi pewności siebie, kiedy…
– …mam za chwilę wejść na scenę.
9. Starość to…
– …wreszcie możliwość nierobienia tego, na co nie ma się ochoty.
10. Czym jest dla Pani obraz Leonarda da Vinci „Ostatnia wieczerza”?
– Memento mori.
11. Przed jaką pokusą nie jest Pani w stanie się wybronić?
– Przed wypiciem kolejnej kawy, najchętniej ze śmietanką.
12. Z kim chciałaby Pani zjeść uroczystą kolację?
– Od dawna już nie powinnam jadać kolacji, a szczególnie uroczystych.
13. Praca, jakiej by się Pani nigdy nie podjęła, to…
– …księgowość. Podobno dwa plus dwa jest cztery, dla mnie to nie jest jednak takie oczywiste.
14. Od kogo nauczyła się Pani najwięcej?
– Od serdecznych ludzi.
15. Jaka była najbardziej ryzykowna decyzja, którą podjęła Pani w swym życiu?
– Wstąpienie do “Mazowsza”.
16. Komputer, pilot, telefon komórkowy to dla Pani…
– …abrakadabra.
17. Czy lubi Pani wyobrażać sobie, co by Pani zrobiła, gdyby ponownie mogła przeżyć swoje życie?
– Tak, ale zawsze dochodzę do wniosku, że robiłabym to samo, co teraz.
18. Czy ogląda się Pani w lustrze, ilekroć jest ku temu sposobność?
– Już nie.
19. Czy była Pani kiedyś u wróżki (chiromantki)?
– Byłam.
20. Czy ściska Panią w gardle, gdy słyszy Pani narodowy hymn Polski?
– W pewnych okolicznościach…
21. Czy wyciąga Pani od przyjaciół zwierzenia intymne?
– Nigdy, kiedy sami chcą mi je powierzyć, wtedy słucham uważnie i staram się być pomocna.
22. Jak się Pani zachowa, gdy ktoś obcy zostawi Panią na chwilę samą w swoim pokoju, w którym na biurku leży otwarta książka lub notes. Przerzuci Pani kartki?
– Nie zaglądam do cudzych rzeczy, a w ogóle to jestem gapą i pewnie nie zauważyłabym, że coś leży na biurku.
23. Jaką chciałby Pani pozostać w pamięci przyjaciół?
– Chciałabym być jak Lenin. Wiecznie żywa.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy