Czy młodzież zna prawdę o losie ludności Warszawy w czasie powstania?
PRO
Jan Ołdakowski, poseł PiS, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego
Choć generalnie z wiedzą historyczną Polaków nie jest najlepiej – zaledwie 50% poprawnie podaje datę wybuchu powstania, to jednak z pewnością dużo dał zwłaszcza młodym film, który w tym roku pokazujemy w muzeum – „Miasto ruin” – obraz tego, jak wyglądała Warszawa już po wojnie, po powstaniu. Są i inne elementy wzbogacające wiedzę – odsłonięty na terenie naszego muzeum obelisk w hołdzie ludności cywilnej, a także oddane kilka dni temu nowe muzeum w Pruszkowie na terenie dawnego obozu przejściowego, w którym zgromadzono 500 tys. warszawiaków wygnanych ze swych domów po upadku powstania.
KONTRA
Prof. Barbara Szacka, socjologia, pamięć społeczna
W naszej relacji o wielkiej, heroicznej historii nie ma miejsca na opowieści o tym, co się działo z ludźmi. Bardzo mało się o tym mówi i w obowiązującej formule edukacji historycznej nie ma miejsca na takie rzeczy. A jednak wiedza o cierpieniach ludności cywilnej znajduje jakieś ujście. Obok powtarzanych wciąż szkolnych informacji o II wojnie światowej i o powstaniu pojawiają się całkiem prywatne, rodzinne opowieści o tym, co przeżywali w tym czasie ojciec i dziadek. Między tą wojenną codziennością a tzw. wielką historią występuje ogromna sprzeczność. Wiedza ta do pamięci publicznej przenika najwyżej za pośrednictwem dzieł sztuki.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy