CHARAKTER (Z) PISMA
Środkowa strefa wstęgi pisma pani Adamiak jest wyższa i obszerniejsza niż elementy nadlinijne i podlinijne (co wskazuje na spore wyrachowanie oraz realizm, z ogromną domieszką stronniczości, konserwatyzmu i mnóstwa fanatyzmu). Naciska bardzo mocno ręką na papier, więc ma nieugiętą wolę, jest wytrwała, brutalna, nieustępliwa, apodyktyczna i mściwa – potwierdza to m.in. zwrotnie, zawzięcie przekreślone „A” w nazwisku. Haczyk kończący pierwszą majuskułę („Z”) oraz przecinki zamiast kropek nad „i” oznaczają zadziorność i agresywność w konfliktach. Prawdziwa z niej „Herod-baba”, czyli „kobieton”. Imię i nazwisko napisała „po królewsku”, zatem ma swoje idee, w które nieugięcie wierzy, swój honor, poczucie godności własnej oraz cele, do których dąży po trupach. Wielką nieostrożnością byłoby prowokować ją, bo potrafi wpaść wówczas w najprawdziwszą furię. Umie być jednak skryta, nie ujawniać tego, co myśli, dbając jednocześnie o to, by sprytnie dowiedzieć się jak najwięcej o wadach i słabościach swoich przeciwników – cechą tego jest przechodzące w nitkę zakończenie słowa „życzeniami”.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy