Elżbieta Zającówna – uczuciowość i niezawodność

Autor: Jerzy Danton | 8 kwietnia, 2002

CHARAKTER (Z) PISMA
Nie sądźmy jej po pozorach. Wydawać się może istotą obojętną, zblazowaną, opancerzoną. Jest natomiast najwrażliwsza, najbardziej krucha emocjonalnie. A przy tym to mistrzyni pozorowanego spokoju.
Pani Elżbieta prawie wszystkie literki łączy ze sobą, co oznacza, iż posiada umysł logiczny, silnie syntetyzujący i dedukujący. Jej pismo jest lekko pochylone w prawo, stąd wniosek, że jest namiętna, pełna entuzjazmu i porywczości oraz ma wrażliwą duszę. Posiada nieugiętą siłę woli, nie odstępuje od swoich zasad i ideałów, jednak czasami brakuje jej umiejętności pertraktowania i dyplomacji – wstęga liter małych jej pisma jest prosta jak drut, jednak jako że linie lekko spadają w dół, ma dni, w których ogarnia ją pesymizm, czarnowidztwo i skłonność do depresji. Bywa kobietą egoistyczną i sentymentalną, co uwidacznia się w pisowni literki „b” w słowie „Elżbieta” – brzuszek niezamknięty, pętelka i hak u góry. Jest osobą bardzo rozrzutną – stawia duży ogon w literce „a” w słowie „Zającówna”. Wszystkie kropki nad „i” mają kształt złamanego przecinka, stąd wniosek, że potrafi być brutalna, umie tyranizować innych, być krytyczna i mieć bardzo duże wymagania.