Fakty i mity psychologiczne (cz. 2)

Fakty i mity psychologiczne (cz. 2)

Zespół projektu „masz tę moc!” odkłamuje kolejne szkodliwe mity związane ze zdrowiem psychicznym*.

Mit: Osoby chore psychicznie nigdy nie zdrowieją
Fakt: W kontekście zdrowia psychicznego mówi się raczej o remisji, czyli cofnięciu się objawów. Remisja może być długotrwała. Dlatego ważne jest zaangażowanie i zastosowanie odpowiedniej terapii.

Mit: Leki psychotropowe wzbudzają agresję, ogłupiają, zmieniają osobowość, „piorą mózg”
Fakty: 

  • leki psychotropowe przywracają stan równowagi emocjonalnej oraz stabilizują układ nerwowy
  • po zażyciu leków charakter i osobowość NIE ZMIENIAJĄ SIĘ !
  • Najczęstsze skutki uboczne, które mogą wystąpić:
    – nudności i wymioty
    – senność
    – dezorientacja
    – zmęczenie
    – zawroty głowy
    – problemy z koordynacją i koncentracją

Mit: Leki psychotropowe działają jak narkotyki, po terapii nie da się bez nich żyć
Fakt: Większość takich leków nie ma działania powodującego uzależnienie. Istnieją też uzależniające, np. benzodiazepiny, ale przepisywane w odpowiednich dawkach rzadko kiedy uzależniają.

Mit: Leki psychotropowe rozwiązują wszystkie problemy
Fakt: Dla bardziej efektywnej walki z zaburzeniami psychicznymi należy stosować farmakoterapię równolegle z psychoterapią, a nie same leki.

Mit: Leki psychotropowe są tylko dla ludzi słabych
Fakt: Wcale nie! Przyjmowanie tych leków nie sprawia, że jesteśmy „tymi gorszymi”. Mają one takie samo zadanie jak każdy inny lek: wyleczyć z choroby! To nie powód do wstydu!

Mit: Choroba psychiczna to oznaka słabości
Fakt: Jest ona zazwyczaj wynikiem doświadczeń życiowych, a często również ma podłoże biologiczne. Nigdy nie powinna być negatywnie odbierana przez społeczeństwo!

Objawy choroby nigdy nie powinny być traktowane jako oznaka słabości, ponieważ wymagają ogromnej siły, aby je przezwyciężyć. Nie są one łatwym doświadczeniem, często powstają w wyniku przejścia różnych traum. Nie powinno ich się nigdy traktować nieufnie, niechętnie czy z wrogością, gdyż nie znamy ich rzeczywistego podłoża (traumatycznej historii, fobii lub mieszanki genów odpowiadającej za podatność na chorobę). Otoczenie chorej osoby, reagujące negatywnie na wieść o jej chorobie psychicznej, nieświadomie przyczynia się do jej pogłębiania. Dla takiej osoby bardzo ważne jest wsparcie ze strony najbliższych. W tym ciężkim okresie to właśnie oni powinni być największą podporą dla chorego.

Poprzednie wydanie cyklu znajdziesz tutaj.

* Treści potwierdzone badaniami.


Projekt „masz tę moc!”:
Instagram
Facebook


 

Wydanie:

Kategorie: Aktualne

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy