Hanna Banaszak – interesowna kokietka

Hanna Banaszak – interesowna kokietka

CHARAKTER (Z) PISMA

Intuicyjna, wyrachowana, ale i waleczna, z odwagą i brawurą podejmuje nawet ryzykowne kroki. Pod pozornie spokojną powłoką skrywa bystry umysł i pewność siebie. Uwielbia posiadać i rządzić. To egoistka. Jeżeli coś daje, to po to, by móc jeszcze więcej brać w zamian.
Pani Banaszak pozostawia duże odstępy między wyrazami, co świadczy o powściągliwości, skrytości, skłonności do izolowania się, samotnictwa i dystansu wobec ludzi. Nawet pytajnik odległy jest od ostatniego słowa o wiele ponad normę. Potwierdza to jej podpis: tak imię, jak i nazwisko zaczyna się dużymi literami przechodzącymi w coraz mniejsze, aż do formy „nitki” na końcu. Takie wyrazy, zwężające się od lewej ku prawej stronie, wskazują na potrzebę posiadania jak największej wiedzy o innych z jednoczesnym dążeniem do tego, by samemu pozostawać nieprzeniknionym. Mimo skłonności do izolowania się odczuwa jednak silną potrzebę utrzymywania kontaktów z ludźmi, czego znakiem jest „girlandowe” (odwrócone) „m” w słowie „Jestem” oraz takież girlandy w imieniu i nazwisku. Z tego wniosek, że czuje się psychicznie rozdarta. Zakończenie litery „H” w imieniu w formie ostrego, zwrotnego przekreślenia, świadczy o wielkim uporze w dążeniu do celów, o zaciętości, zaciekłości, zadziorności w działaniach, a nawet tendencji do despotyzmu oraz używania przemocy (psychicznej) w sytuacjach spornych.

Wydanie: 2002, 29/2002

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy