Zrozumiałe, czytelne i jednoznaczne – takie powinny być reklamy i oferty produktów finansowych
Reklamy w prasie, na ulicznych billboardach, na przystankach komunikacji miejskiej, w telewizji i na wyświetlaczach w autobusach są często pierwszą informacją dla klientów o nowej, przedstawianej jako niezwykle opłacalna, lokacie albo kredycie z niskim oprocentowaniem. Wielokrotnie powtarzana liczba, wyeksponowana w reklamie wielką, kolorową cyfrą, zachęca do odwiedzenia instytucji finansowej. Tam się okazuje, że niedokładnie zrozumieliśmy przekaz reklamowy. Lokata, owszem, jest oferowana na reklamowany procent, ale tylko np. na trzy miesiące i do ograniczonej wysokości wkładu. Kredyt z kolei ma bardzo niskie oprocentowanie, ale wysoka prowizja i inne opłaty sprawiają, że pięknie prezentująca się w reklamie liczba powiększyła się np. dwuipółkrotnie.
Małą czcionką
Bardzo często pod wpływem błędnych lub niepełnych informacji klienci podejmują niekorzystne dla siebie decyzje. Najczęstsze problemy związane z reklamą produktów finansowych to: zbyt mała czcionka i krótki czas wyświetlania w filmie reklamowym informacji o rzeczywistych kosztach, brak informacji o tym, że promocje dotyczą nowych klientów, oraz sugestie, że oferowany produkt to wyjątkowa okazja na rynku.
Zdarzyło się, że w 30-sekundowym filmie pewnego banku informacje o kosztach były wyświetlane przez pięć sekund, innego – przez dwie. Ponadto napisane były bardzo małą czcionką. Czy osoba oglądająca reklamę była w stanie zapoznać się z jej pełną treścią, czy po jej obejrzeniu wiedziała, jakie koszty będzie musiała ponieść?
Jasno i zrozumiale
Zgodnie z ustawą o kredycie konsumenckim, jeżeli instytucja finansowa w reklamie informuje o kosztach kredytu, musi podać także:
– stopę oprocentowania kredytu wraz z wyodrębnieniem opłat uwzględnianych w całkowitym koszcie pożyczki (np. prowizji, opłat administracyjnych za odbiór rat w domu klienta czy składek ubezpieczeniowych),
– całkowitą kwotę kredytu (czyli ile kredytu dostanie konsument),
– rzeczywistą roczną stopę oprocentowania, czyli oficjalny, wymagany przepisami wskaźnik obrazujący całkowity koszt kredytu w ujęciu procentowym, który pozwala konsumentowi porównać koszty kredytów oferowanych przez różne instytucje finansowe. Uwzględnia się w nim nie tylko oprocentowanie pożyczanych pieniędzy, lecz także pozostałe koszty kredytu (w tym prowizje),
– w odpowiednich przypadkach: czas obowiązywania umowy, całkowitą kwotę do zapłaty przez konsumenta oraz wysokość rat.
Dane te muszą być czytelne, zrozumiałe i jasne dla konsumenta.
Banki i inne instytucje finansowe powinny być wzorem uczciwości kupieckiej – na każdym etapie jasno, rzetelnie i obiektywnie informując o warunkach, kosztach i ryzykach, a także pomagając dobrać produkt do indywidualnych potrzeb i możliwości klienta. Te zasady wynikają zarówno z przepisów prawa, rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego, jak i uznanych międzynarodowo dobrych praktyk.
Foto: fotolia
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy