Katarzyna Groniec – władczość i pretensjonalność

Katarzyna Groniec – władczość i pretensjonalność

CHARAKTER (Z) PISMA

Pierwsze litery imienia i nazwiska, zawierające pętelki, bywają typowe dla ludzi egocentrycznych, władczych oraz pretensjonalnych, gwałtownych, łatwo wpadających w złość – szczególnie, gdy usłyszą coś niepochlebnego o sobie. Wymagają od innych oddania i lojalności, lecz dla siebie są osłupiająco pobłażliwi. Litera „d” („dla”) rozpoczynająca się formą lewoskrętnej „ślimacznicy” odzwierciedla zdolności do biznesu, ale droga, którą autor rękopisu dochodzi do sukcesów, pozostawia sporo do życzenia. Taki ktoś nie ma skrupułów, chętnie ratuje się kłamstwem i składa obietnice, których często nie dotrzymuje. Pozostaje chciwym i zachłannym egoistą. Wiersze wznoszące się w górę wskazują na żądzę odnoszenia sukcesów, dynamizm, przebojowość, władczość i przekonanie o swojej wyższości nad innymi. Takie osoby dochodzą do celów „po trupach”. Gdy ktoś stawia kropkę po nazwisku i robi bardzo duże odstępy między wyrazami, znaczy to, iż ma kiepski kontakt z bliźnimi, bo nie wierzy nikomu, a nierzadko nawet i samemu sobie nie ufa…

Wydanie: 05/2003, 2003

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy