Test ekspresów do kawy
Wiele osób wraca już z urlopów, pora myśleć o wstawaniu do pracy, a wraz z nim o porannej kawie, coraz częściej parzonej w specjalnym ekspresie. Rozeznać się w ich ogromnej liczbie pomoże test wykonany przez niemiecką Fundację Warentest i opublikowany w „Świecie Konsumenta”. Wynika z niego, że większość ekspresów automatycznych zaparza dobre espresso. Ale najlepszą małą czarną daje ekspres De’Longhi Nespresso Le Cube EN 185 M na specjalne kapsułki, w których zamknięto zmieloną kawę. Niektóre z testowanych modeli wydzielają nikiel, co jest ważną informacją dla alergików. Do testu wybrano ekspresy ciśnieniowe z obu grup: 11 automatów w cenach od 1350 do 4800 zł oraz sześć ekspresów na kapsułki, kosztujących od 366 do 1480 zł. Testowane produkty zakupiono w kwietniu i maju 2007 r. Oba rodzaje ekspresów mają zarówno wady, jak i zalety, które należy poznać przed zakupem urządzenia.
Kapsułki: wygodne, ale wiążące
Ekspres na porcje jest co prawda znacznie tańszy od ekspresu automatycznego i wygodniejszy w użytkowaniu, ale jego właściciel jest zdany na określony rodzaj kapsułek. Poza tym sprzedaż kapsułek kawy często prowadzona jest tylko wysyłkowo – można się w nie zaopatrzyć jedynie telefonicznie lub przez internet.
Tylko w przypadku ekspresów Gaggia l’Amante, Tchibo Cafissimo i modelu o takiej samej budowie marki Severin można skorzystać z kapsułek włoskiego systemu Caffitaly, który pasuje do wszystkich trzech ekspresów. Niestety jednak napar nie jest idealny. Espresso przyrządzone w urządzeniu Gaggia miało nietypowy obcy posmak. Espresso z Tchibo i Severina ma natomiast dość silnie paloną nutę. Tylko smak espresso z porcjujących maszyn: De’Longhi i Lavazza Blue oceniono równie dobrze, jak smak naparów z ekspresów w pełni automatycznych, zaparzanych z kawy ziarnistej.
Generalnie ekspresy na kapsułki są tańsze przy zakupie, ale droższe w eksploatacji od ekspresów w pełni automatycznych. W przypadku tych ostatnich sprawa ma się na odwrót. Najlepszym wyborem będzie ekspres na kapsułki De’Longhi Nespresso Le Cube EN 185 M (921 zł). Jako jedyny w teście zaparza bardzo dobre espresso z piękną pianką. Ma jednak i wadę: nie wyposażono go w parowy spieniacz mleka. Drugi model na kapsułki oceniony dobrze to Lavazza Blue LB 1000 za 1100 zł. Jest duży i ciężki, ale ma spieniacz mleka. Wśród ekspresów w pełni automatycznych na czele rankingu uplasowała się Jura Impressa J5 (4800 zł). Wyraźnie tańsze i tylko trochę gorsze są Jura Impressa C5 (2800 zł) i AEG-Electrolux Caffé Silenzio plus CS 5200 (2280 zł).
Groźba poparzenia
Dyszy pary wodnej brakuje nie tylko w ekspresie De’Longhi Espresso, ale i w modelu Krups Nescafé Dolce Gusto KP 2000. Jednak w przeciwieństwie do zwycięzcy testu, potrafi on mimo to przyrządzić cappuccino i latte macchiato. Mleko z kapsułki, w której zamknięto je w postaci proszku, wypływa jako pierwsze do szklanki lub filiżanki, po czym następuje kolej na espresso z kapsułki. Co prawda, jest to wygodniejsze od spieniania prawdziwego mleka, ale wypada naprawdę drogo. Za jedną kapsułkę z kilkoma gramami mleka trzeba zapłacić około złotówki. Ale na tym nie koniec minusów: kapsuły pozostawiają po sobie więcej odpadów.
Krups Nescafé Dolce Gusto KP 2000 jako jedyny ekspres w teście otrzymał ocenę mierną. Skąd tak niska ocena? Chodzi o kwestię bezpieczeństwa. Użytkownikom tego modelu grozi poparzenie: jeżeli przez przypadek ustawimy dźwignię na funkcję gorącego napoju, zapominając przy tym włożyć pojemnik na kapsuły, niespodziewanie tryśnie na nas gorąca woda. Jest to szczególnie niebezpieczne, jeżeli w pobliżu znajduje się małe dziecko. Co prawda, w instrukcji obsługi umieszczono stosowne ostrzeżenie, jednak łatwo o nim zapomnieć. Ekspresowi brakuje po prostu zabezpieczenia, które uniemożliwiałoby pracę niekompletnego urządzenia.
Automaty: wielostronne, ale drogie
W przeciwieństwie do ekspresów na kapsułki, automaty są wielostronne. Ich właściciele mogą wybierać między dużą a małą porcją, jedną lub dwoma przygotowanymi porcjami, słabą lub mocną kawą: z ekspresu prawidłowo ustawionego poleci odpowiednia ilość gorącej wody, zaparzając dokładnie odmierzoną porcję kawy albo świeżo zmielonej z ziaren albo zmielonej już wcześniej. Drogie modele – Saeco Primea Cappuccino Ring i De’Longhi Magnifica Elegance ESAM 3600 – wyczarują nawet cappuccino i latte macchiato za jednym wciśnięciem przycisku. W ślad za naparem do filiżanki leje się mleczna pianka prosto z wbudowanego (w Saeco) lub dołączanego (w De’Longhi) systemu spieniania. Niestety już mniej radości sprawia późniejsze czyszczenie urządzenia.
Czyszczenie uciążliwe, lecz niezbędne
Płukanie, odwapnianie i czyszczenie przebiegają w ekspresach automatycznych z reguły po włączeniu odpowiedniego programu. Mimo to czynności te bywają czasochłonne i kosztowne, jeśli używamy środków zalecanych przez producenta. Dotyczy to w szczególności odwapniania. Jest ono wyjątkowo uciążliwe w przypadku Saeco Odea Go, w którym cała procedura musi być wykonywana ręcznie. Trwa to 160 minut. Poza tym przebieg odwapniania został inaczej opisany w instrukcji ekspresu i inaczej na zalecanym środku odwapniającym tego samego producenta.
Również programowanie ekspresów automatycznych sterowanych za pomocą menu wymaga w wielu przypadkach cierpliwości i silnej woli. Na początku niewiele wskóramy bez instrukcji obsługi. Stosunkowo proste w obsłudze są ekspresy Siemens i Bosch, ale i tu pojawił się minus, i to dość istotny dla alergików – te modele wydzielają nikiel.
Nikiel: w trzech automatach
Nikiel wydzielany jest przez przewód parowy modeli o takiej samej budowie: Siemens Surpresso S50 i Bosch benvenuto B40. Z kolei w przypadku ekspresu Krups Espresseria Automatic XP 7240 nikiel przedostaje się do wody, i to mimo wyposażenia tego modelu w filtr wody, który ma za zadanie eliminować z naparu również metale ciężkie. Nikiel to powód obniżenia ocen tym trzem urządzeniom.
Dla osób zdrowych ilości niklu przedostające się z ekspresu do naparu nie są szkodliwe. Mogą natomiast stać się problemem dla ludzi uczulonych na nikiel. Aby problem ten zminimalizować, należy dokładnie przepłukać ekspres przed pierwszym użyciem oraz po każdym odwapnianiu. Ilości niklu są bowiem zmienne. Najwięcej tego pierwiastka przedostaje się do kawy z nowego urządzenia oraz z ekspresu zaraz po odwapnieniu.
Kryteria oceny
O wyniku w teście decydowała w 40% jakość espresso, w 20% – zaparzanie, w 25% – łatwość obsługi, w 5% – właściwości ekologiczne, w 5% – zawartość szkodliwych substancji i również w 5% – bezpieczeństwo użycia.
OBNIŻENIE OCENY
Jeżeli ocena cząstkowa przyznana za właściwości ekologiczne była mierna, to ogólna ocena jakości była obniżana o pół noty. Jeżeli zawartość szkodliwych substancji oceniono miernie, ogólna ocena mogła być maksymalnie o stopień wyższa. Ocena mierna za bezpieczeństwo oznacza najwyżej taką samą ocenę końcową. Jeśli zaś instrukcja obsługi i odwapnianie były mierne lub gorsze, ocena łatwości obsługi była obniżana o pół stopnia.
ESPRESSO 40%
Dziewięciu naukowców badało espresso (40 ml) pod kątem jakości sensorycznej jego pianki, zapachu, smaku i uczucia w ustach oraz posmaku. W przypadku ekspresów automatycznych próbowali espresso przyrządzone w sposób podany przez producenta, przy średnich ustawieniach, z ziaren kawy Illy. Natomiast w przypadku ekspresów na kapsuły zastosowano porównywalną z Illy odmianę kawy espresso porcjowanej. Temperaturę espresso mierzono w napełnionej filiżance, która: a) na początku nie była podgrzana, b) została podgrzana zgodnie z zaleceniami producenta.
ZAPARZANIE 20%
Do czasu przyrządzania espresso wlicza się czas podgrzewania, płukania ekspresu i zaparzania kawy oraz ewentualne czasy oczekiwania. Napełnianie filiżanek: oceniano, czy kawa się rozchlapuje i pryska poza filiżankę oraz czy przed i po napełnieniu filiżanki kawa jeszcze skapuje; zwracano też uwagę na równomierność spływania napoju do dwóch filiżanek. Czas oczekiwania na parę: maksymalny czas między przyrządzeniem espresso a poborem pary wodnej i na odwrót. Podczas zaparzania cappuccino zmierzono czasy (podgrzewanie, przepływanie, spienianie mleka) oraz oceniono uchwyty. Podczas przyrządzania mlecznej pianki ocenie poddano czas spieniania oraz jakość powstałej pianki.
ŁATWOŚĆ OBSŁUGI 25%
Trzy kobiety i dwóch mężczyzn pod okiem fachowca oceniało m.in.: instrukcję obsługi i obsługę, programowanie ekspresów, wygodę uchwytów podczas codziennego użytkowania, spienianie mleka, przełączanie z funkcji espresso na funkcję pary wodnej, a także czyszczenie i odwapnianie.
WŁAŚCIWOŚCI EKOLOGICZNE 5%
Hałas: Zmierzono w odległości 1 m od ekspresu i na wysokości 1 m podczas parzenia espresso i mielenia ziarna. Zmierzono i oceniono również wszelkie dodatkowe odgłosy. Zużycie prądu ustalono podczas
wykonywania następujących czynności:
1) przyrządzenie sześciu filiżanek espresso, po czym włączenie na godzinę trybu czuwania; 2) podgrzanie ekspresu, a następnie zaparzenie dwóch filiżanek espresso (jeżeli to możliwe, to jednocześnie). Zużycie prądu w trybie gotowości i czuwania (jeśli to możliwe, w stanie oszczędzania energii) 1) ekspresu w trybie gotowości przez jedną, dwie i osiem godzin z włączonym podgrzewaczem i w gotowości do zaparzenia kawy; 2) wyłączonego ekspresu podłączonego do sieci; 3) urządzenia włączonego.
SUBSTANCJE SZKODLIWE 5%
W wodzie po zaparzeniu (z filtrem wody i bez niego) zmierzono zawartość ołowiu, miedzi, niklu i cynku. W parze wodnej i gorącej wodzie uchodzących z dyszy zmierzono natomiast poziom niklu. Próbki zostały pobrane po tym, jak ekspres był przez 12 godzin wyłączony oraz po przeprowadzeniu badania obsługi łącznie z odwapnieniem. Ilości ołowiu, miedzi i cynku były we wszystkich testowanych ekspresach nieznaczące.
BEZPIECZEŃSTWO 5%
Badanie wykonano zgodnie z normami DIN EN 60335- 1:2007 i DIN EN 60335-2- 15:2006. Podczas badania naciskowego sprawdzono, czy istnieje ryzyko, że dojdzie do niebezpiecznej sytuacji. Ponadto oceniono możliwości błędnego użycia.
_____________________________________
Espresso idealne
Naukowcy opisują idealne espresso w pięciu wymiarach.
Pianka crema: Korona z pianki składającej się ze związków tłuszczowych i oleistych sprawia, że związki aromatyczne nie ulatniają się z espresso tak szybko. Najlepiej, gdy pianka ma małe pęcherzyki powietrza, barwę orzechów laskowych, a przy tym jest trwała. Im bardziej stabilna, tym lepiej. W idealnym wypadku wsypany do espresso cukier będzie utrzymywał się na piance przez kilka sekund, zanim opadnie na dno.
Zapach: Powinien być możliwie intensywny i przypominać świeżo zaparzoną kawę. Zapach espresso powinien być bardzo mało palony i tylko lekko dymowy i wilgotny.
Smak: Znawcy życzą sobie bardzo złożonych i intensywnych doznań smakowych na języku. Napar powinien być w smaku jak najmniej przypalony lub spalony i tylko lekko kwaskowy.
Uczucie w ustach: W ustach espresso powinno być tylko lekko ściągające, lekko wysuszające i słabo osadzające się.
Posmak: Posmak pozostający po wypiciu espresso powinien być mocny, wyraźnie prażony i długo utrzymujący się oraz tylko nieznacznie kwaskowy.
______________________________________
Wskazówki dla kawoszy
1. Codziennie wymieniajmy wodę w ekspresie na świeżą. Większość ekspresów automatycznych po podgrzaniu płucze cały wewnętrzny system. W niektórych płukanie odbywa się też automatycznie po wyłączeniu. Ekspresy na kapsułki musimy płukać ręcznie. W tym celu należy przed zaparzeniem kawy przepuścić przez ekspres tylko gorącą wodę, bez kapsułki.
2. Na codzienne czyszczenie ekspresu przeznaczmy kilka minut. Uchroni to nas przed nieprzyjemnymi niespodziankami. Wymyjmy kratkę, na którą skapują resztki, spieniacz mleka i pojemnik, w którym gromadzą się pozostałości zmielonej kawy. Właśnie tu najszybciej rozwija się pleśń.
3. Idealne espresso musi być gorące, dlatego filiżanki przed napełnieniem warto odstawić na specjalną płytę grzewczą lub zalać gorącą wodą z dyszy pary wodnej.
4. Wszystkie automatyczne ekspresy z testu, z wyjątkiem Saeco Odea Go, wyłączają się same po określonym, z reguły wybranym przez nas, czasie. Większość modeli na kapsuły tego nie potrafi (z wyjątkiem Tchibo Cafissimo i Severin Cafissimo, które wyłączają się po dwóch godzinach). Całkowite wyłączenie ekspresu ma sens, jeżeli przez dłuższy czas nie będziemy mieli ochoty na zaparzenie kawy.
_______________________________
Ekspresy automatyczne
Jura Impressa J5
4800 zł
dobry (4,0)
Dla fanów designu: najlepszy w pełni automatyczny ekspres w teście, stalowa obudowa. Dość wysoka cena. Przygotowuje dobre espresso i mleczną piankę. Ma wiele możliwości ustawień, w tym moduł oszczędzania energii, mimo to jest łatwy w obsłudze (zrozumiałe komunikaty na wyświetlaczu). Ciekawostką jest podświetlenie filiżanek.
Jura Impressa C5
2800 zł
dobry (3,9)
Dla solidnych: przyrządzi dobre espresso i mleczną piankę, ale dysza pary wodnej ma tylko jedno ustawienie. Bardzo dobra instrukcja obsługi, lecz programowanie wymaga przyzwyczajenia (komunikaty wyświetlane w postaci symboli). System parzący nie jest wyjmowany, podobnie jak w przypadku modelu J5.
Saeco Primea
Cappuccino Ring
3288 zł
dobry (3,9)
Dla miłośników techniki: model z licznymi ustawieniami indywidualnymi i „zmotoryzowaną” zmianą wysokości płytki na filiżanki. Obsługa za pomocą sensorów na okrągłym panelu wymaga jednak przyzwyczajenia. Parzy dobre espresso i cappuccino po wciśnięciu jednego przycisku, ale na końcu musi być dokładnie wyczyszczony. Dość wysokie zużycie prądu podczas zaparzania. Kosztowne odwapnianie.
AEG-Electrolux Caffé
Silenzio plus CS 5200
2280 zł
dobry (3,8)
Dla oszczędnych: tani i dobry, lecz wbrew temu, co mówi reklama, nie jest wcale bardziej cichy od pozostałych ekspresów w teście. Prosty w obsłudze (bez programowania). Tylko przyrządzanie cappuccino jest kłopotliwe i czasochłonne.
Melitta Caffeo N° 64
2331 zł
dobry (3,5)
Dla dyskretnych: niedrogi, ale ledwie dobry. Espresso wychodzi słabe z nietrwałą pianką, ale za to mleczna pianka (robiona mechanicznie) jest lepsza. Nieco uciążliwy w obsłudze, natomiast podczas odwapniania wiele kroków jest niepotrzebnych.
Siemens Surpresso
S50 TK65001
2480 zł
dostateczny
(3,3)
Dla fanów cappuccino: daje najlepszą piankę z mleka, również espresso przekonuje piękną pianką. Łatwa obsługa, zrozumiałe oznaczenia przycisków. Uwaga alergicy: z dyszy pary wodnej wydziela się nikiel.
De’Longhi Magnifica
Elegance Pronto
Cappuccino ESAM 3600
4400 zł
dostateczny (3,3)
Dla zużywających dużo prądu: drogi ekspres automatyczny sterowany za pomocą menu, zaparzający cappuccino po wciśnięciu jednego przycisku i z wymiennym przewodem gorącej wody. Parzy dobre espresso. Ale to najgłośniejszy ekspres ze wszystkich testowanych i zużywa najwięcej prądu mimo funkcji wyłączania.
Saeco Odea Go
1350 zł
dostateczny (3,0)
Dla minimalistów: tani, niewielki, z małą liczbą ustawień. Espresso jest mocne i gorzkie, również mleczna pianka jest średniej jakości. Zaparza kawę tylko z ziaren. Odwapnianie uciążliwe, źle opisane i drogie.
Krups Espresseria
Automatic XP 7240
2300 zł
dostateczny (2,6)
Kompaktowy: urządzenie z klarownym ułożeniem menu i dobrym przewodnikiem po menu, lecz zaparza kawę tylko z ziaren. Espresso jest dobre, ale wymaga czasu, a mleczna pianka jest jedynie średniej jakości, co więcej, jest jej mało. Uwaga alergicy: przy użyciu filtra wody do naparu przedostaje się nikiel.
__________________________________________
Ekspresy na kapsułki
De’Longhi Le Cube
EN 185 M
921 zł
dobry (4,3)
Mały, ale dużo może: zwycięzca testu zaparza najlepsze espresso z wyjątkowo piękną pianką. Jest szybki i prosto wyposażony. Minusy to brak dyszy pary wodnej i uwiązanie właściciela do jednego systemu (kapsułki Nespresso). W trybie gotowości do pracy zużywa najwięcej prądu wśród testowanych ekspresów na kapsułki.
Lavazza Blue LB 1000
1100 zł
dobry (3,5)
Wyjątkowo masywny: ciężki, duży ekspres, działający na jeden system kapsułek – Lavazza (dostępne również kapsułki z herbatą, a nawet rosołem). Ma dyszę pary wodnej. Zaparza dobre espresso z dobrą pianką. Pianka mleczna jest natomiast średniej jakości. W instrukcji obsługi podano niejasne informacje na temat odwapniania.
Krups Nescafé Dolce
Gusto KP 2000
500 zł
mierny (2,0)
Dla ryzykantów: bardzo prosty ekspres działający w jednym systemie kapsułek z ręcznym zatrzymaniem wody i dźwignią do zimnych napojów. Brak dyszy pary wodnej. Dodaje mleko z kapsułek (tworząc jednocześnie dużo odpadów).
Tchibo Cafissimo
366 zł
dostateczny (3,4)
Najtańszy: ekspres na kapsułki, przyrządza espresso i różne warianty kawy. Parzy również kawę z droższych kapsułek Gaggia. Dysza pary również na gorącą wodę. Jednak espresso nie przekonuje jakością. Pianka z mleka jest znacznie lepsza. Przygotowuje dużą ilość gorącej wody, lecz zużywa dużo energii podczas parzenia kawy.
Gaggia l’Amante
Caffitaly System
1480 zł
dostateczny (3,1)
Najdroższy ekspres na kapsułki: pojedyncze porcje kosztowne, ale do ekspresu pasują również tańsze kapsuły Tchibo. Minusy: ręczne zatrzymanie wody, dysza spieniania (również dysza gorącej wody) połączona z dźwignią espresso sprawia, że łatwo o pomyłkę. Espresso ma lekką nutę obcą, a odwapnianie trwa długo.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy