CHARAKTER (Z) PISMA
W widocznym tu obrazku nie ma nic drapieżnego, choć pociągnięcia są dynamiczne. Pani Siesicka lubi być w centrum zainteresowania, bo wiersze wznoszą się w górę. Pisze „pod sznurek”, zatem jej słabym punktem bywa brak zręczności dyplomatycznej. Łączenie liter odpowiada konsekwencji w myśleniu i postępowaniu – jest więc instynktownie pewna swego, uprzejma, stała, wytrwała, wymagająca i uparta. Wykrzyknik oznacza wojowniczość, entuzjazm i porywczość. Nazwisko zakończone jest długą, ostrą szpilką. To wskazuje, z jednej strony, na skłonność do zadziorności w konfliktach, z drugiej zaś – na hojność. Odstępy między napisanymi słowami są tu wyważone i dają przestrzeń – to wskaźnik jej naturalnego stosunku do ludzi i otoczenia. Szeroki odstęp między wierszami zakłada klarowny porządek myśli. Respektuje w ten sposób prywatność innych, ale i troszczy się o własną. Girlandy („m” i „n” – odwrócone) zdradzają potrzebę utrzymywania kontaktów z ludźmi – także brak kątów (literki są okrągłe) oznacza, że to osoba towarzyska, nie potrafi zbyt długo sama siedzieć w domu, cierpliwie wysłuchuje zwierzeń i w razie potrzeby stara się wyciągać innych z tarapatów. Unikanie zbędnych wzbogaceń (czyli upraszczanie pisma) wskazuje na szczerą i uczciwą naturę. Przy tym autograf, nieodbiegający w formie i nacisku od pisma tekstowego (podpis „królewski”), jest typowy dla ludzi, którym zależy na ciągłym uszlachetnianiu własnego charakteru.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy