Krzysztof Globisz– powaga, praca i ambicjonalizm

Krzysztof Globisz– powaga, praca i ambicjonalizm

CHARAKTER (Z) PISMA

W powiększeniu widać wyraźnie, że pan Globisz posługuje się kreską jednorodną, pewnie prowadzoną, o gładkich brzegach. Świadczy to o charakterze mocnym i zdecydowanym, a także silnej woli, skłonnościach przywódczych oraz wielkiej ambicji zorientowanej na karierę i prestiż. Ludzie uparci, zacięci, wytrwali i nieustępliwi nieświadomie okraszają niektóre litery osobliwymi haczykami (tu: „P”, „K”, „f”). To nie przypadek, bo w piśmie osób łagodnych i ustępliwych o słabej woli nigdy one nie występują. Roszczenia do godności i poważania przejawiają się w nadmiernej wielkości pisma – taki ktoś ma skłonność do arogancji, szczególnie wtedy, gdy żądza kreowania własnego „Ja” i chęć imponowania z trudem poddają się samokrytyce. Panu Globiszowi trzeba było aż sześciu pociągnięć do nakreślenia litery „K” – chce uchodzić za człowieka poważnego i sprawiać dobre wrażenie. Obfite pętlice, wydatne ogonki i w ogóle całość formy jego pisma świadczą, iż jest on jak ozdobione wstążkami ładne, kolorowe pudełeczko – na podstawie opakowania nie należy jednak sądzić o zawartości. Ma bowiem dwa oblicza: jedno dla świata, drugie dla najbliższych. Gdy wraca z pracy, ten „elegancki” obraz ulega diametralnej zmianie. W domu – zrzędliwy i zgryźliwy – często bywa w złym humorze (nieforemne, pochylone w prawo małe litery o różnej wielkości). Gdzieś przecież musi odreagować stresy – bezpiecznie, czyli tak, by ludzie nie widzieli…

Wydanie: 19/2004, 2004

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy