KSIĄŻKI polecamy!

Październik w polityce światowej
Polski Październik 1956 r. w mediach został przemilczany, niedoceniony, albo strywializowany. Tymczasem był on wydarzeniem o międzynarodowym znaczeniu. Dowodzi tego publikacja PISM, na którą składają się teksty wybitnych polskich (profesorowie: Werblan, Friszke, Borodziej) i zagranicznych historyków, ukazujących reakcje najważniejszych państw świata na tamto wydarzenie i ich działania w owym czasie. Jedne, jak Związek Radziecki, wzięły w nich czynny udział, drugie, jak Stany Zjednoczone, w zasadzie ograniczyły się do werbalnych i dyplomatycznych poczynań.
O ile postępowanie Chruszczowa było dla badaczy dość zrozumiałe (mimo niepełnego wglądu w radzieckie archiwa), o tyle zachowanie Zachodu, głównie USA, potwierdziło, że Październik 1956 r. wykorzystywano w polityce dość instrumentalnie. Douglas E. Selvage dowodzi nawet, że postępowanie administracji prezydenta Eisenhowera było dwulicowe, co innego mówiono amerykańskiemu społeczeństwu, a co innego robiono w ramach dyplomatycznych zabiegów.
Za niezwykle interesujące trzeba uznać ustalenia chińskich uczonych, którzy zaprezentowali pogląd, że Pekin wydarzenie w Polsce wykorzystał do swoich rozgrywek z Moskwą, zmierzających do uznania Chin przez ZSRR za współprzewodnika w światowym ruchu komunistycznym.
Wszyscy autorzy zgodnie uznają, że powrót do władzy Władysława Gomułki, uznanie prawa do większej samodzielności Polski, jest znaczącą cezurą w powojennej historii nie tylko Europy Środkowej i Wschodniej. Dlatego warto sięgnąć po tę monografię, bo pokazuje ona tamto wydarzenie w innym świetle, niż przedstawiają to niedouczeni historycy i dyżurni dziennikarze.

Polski Październik 1956 w polityce światowej, pod redakcją naukową Jana Rowińskiego, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2006

Biały Dom i jego lokatorzy
Biały Dom – symbol władzy Stanów Zjednoczonych. Siedziba wszystkich (poza Jerzym Waszyngtonem) prezydentów USA. Wiążą się z nim różnego rodzaju opowieści o jego głównych lokatorach i ich żonach. Prof. Pastusiak, autor wielu publikacji traktujących o Stanach Zjednoczonych i ich prezydentach, napisał teraz książkę, która wiąże pierwszych obywateli USA z ich siedzibą, Białym Domem.
Autor w układzie chronologicznym przedstawia kolejnych prezydentów, ukazuje ich zachowanie i zwyczaje w czasie bytności w Białym Domu. Omawia też jego rozbudowę przez niektórych władców Ameryki, a raczej – należałoby napisać – ich małżonki, które miały niebagatelny wpływ na decyzje mężów i wygląd najważniejszego budynku w państwie.
Historia Białego Domu w wydaniu Pastusiaka napisana jest lekko, z dużą porcją anegdot, ale nawet te lżejsze fragmenty książki pozwalają bliżej poznać psychikę głównych lokatorów i prowadzoną przez nich politykę. Więcej – można nawet powiedzieć, że publikacja ta jest nie tylko historią budynku, lecz także krótką historią USA. Znalazły się w niej również wątki polskie i, co jest niezwykle cenne, ilustracje przedstawiające poszczególne fragmenty, salony Białego Domu. Słowem, lektura zachęca do zwiedzenia tego budynku, a będzie ono łatwiejsze, gdy przy wydatnej pomocy prezydenta USA zniesione zostaną wizy dla Polaków.

Longin Pastusiak, Biały Dom i jego mieszkańcy, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna \”ADAM\”, Warszawa 2007

Dzieje kultury niemieckiej
Polskie elity, ale nie tylko one, interesują się kulturą naszych zachodnich sąsiadów od pokoleń. Jest to całkowicie zrozumiałe. Z prostej przyczyny – wkład tego germańskiego narodu w kulturę świata jest przecież ogromny, na ziemiach polskich daje się dostrzec jego znaczący wpływ zarówno na kulturę materialną, jak i duchową.
Powstałe w ramach serii PWN, prezentującej historię kultury wielkich narodów, dzieło wciąga czytelnika od pierwszych stron. Autorzy, znawcy dziejów Niemiec, w niezwykle kompetentny, ale i przystępny sposób ukazują początki, rozwój i rozkwit kultury naszych sąsiadów. Trwający do dziś, choć jak i inne kultury podlega ona amerykanizacji. Na uwagę zasługuje jeszcze fakt, że profesorowie Karolak, Kunicki i Orłowski nie ograniczyli swoich zainteresowań do dzieł ludzi pióra, pędzla czy dłuta i muzyki, ale przedstawili także prace niemieckich naukowców, omówili wszelaką kulturę materialną, architekturę.

Czesław Karolak, Wojciech Kunicki, Hubert Orłowski, Dzieje kultury niemieckiej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006