W 36. numerze „Przeglądu” polecamy

Autor: Przegląd | 5 września, 2016

HISTORIA
Pierwsze dni wolnej Pragi
Na Pradze wszyscy znali się na wojnie. Kiedy zaczęło grzmieć od huku dział, jakby gdzieś daleko szalała burza z piorunami, nikt nie wątpił, że to… ruscy ruszyli. Nie było takiego, kto by nie czekał na to z utęsknieniem, na koniec siedzenia w piwnicach. Może wreszcie przestaną lecieć nam na głowę pociski?! Tej nocy cały nasz dom drżał także od przejeżdżających ulicą czołgów i wozów pancernych. Co będzie dalej? Wojaków z czołgu ściągnięto na ziemię. Zapanowała euforia. Z budynku niemieckiego przy Floriańskiej wynosili szafy, biurka, krzesła… Zaczął się szaber. Fragmenty książki Tadeusza Zakrzewskiego „Powstanie warszawskie widziane z wieży spadochronowej”.

ZDROWIE
Można pomóc prawie każdemu
– Świat staje się coraz bardziej ototoksyczny, wywiera coraz bardziej szkodliwy wpływ na narząd słuchu. Niedosłuchowi związanemu z wiekiem sprzyja przede wszystkim hałas, ale także choroby infekcyjne ucha czy leki – wyjaśnia prof. Henryk Skarżyński, otolaryngolog, audiolog i foniatra. – Długo zażywane leki kardiologiczne czy antydepresanty mogą przyspieszać utratę słuchu. Implanty ślimakowe to dla milionów osób w wieku senioralnym jedyna efektywna metoda przywracania słuchu. Zastosowanie w leczeniu najnowocześniejszych rozwiązań nie ma ograniczeń wiekowych i powinno być dostępne dla wszystkich.

Jak zaoszczędzić na leczeniu
Od 1 września obowiązuje lista bezpłatnych leków dla osób po 75. roku życia. Znalazły się na niej lekarstwa stosowane przez osoby starsze w najczęściej dotykających je schorzeniach. W rubryce „Pigułki zdrowia” piszemy ponadto o tym, jak uciec przed elektrosmogiem i co mogą wykryć badania dna oka.

Nie ma się czego wstydzić
„Ci z łuszczycą won z kąpielisk!”. „Popatrz, jak się z niego sypie. Teraz jeszcze idzie do wody i zostawi te swoje łuski wszędzie. A potem ja mam się kąpać w tej samej wodzie? Idę do ratownika, musi go pogonić”. Z takimi reakcjami spotkał się niejeden chory na łuszczycę nie tylko w Austrii. Jeśli w ogóle ośmielił się wyjść na plażę i rozebrać. Przeciętny zjadacz chleba niewiele wie o łuszczycy, ale na wszelki wypadek jej się boi. Tymczasem wiedeńscy chorzy na łuszczycę już od 30 lat mają swoje kąpielisko, które jest dla nich miejscem przyjaznym, a nawet częścią terapii.