A to się porobiło. Za czupryny wzięli się ludzie Radia Maryja ojca Rydzyka i ekipa „Gazety Polskiej”. Poszło, jak to na prawicy, o donos. Czyli, jak to oni nazywają, o pamięć. Walka o pamięć to dla prawicy wielka sprawa, więc Tomasz Sakiewicz zawzięcie udaje, że nie pamięta, co wydrukował u siebie w „Gazecie Polskiej” 4 lipca 2007 r. A był to klasyczny donos na Radio Maryja i na jego ojca dyrektora. I to do kogo? List otwarty do Ojca Świętego Benedykta XVI zaczął Sakiewicz, podobnie jak inni autorzy tego typu dzieł, elegancko – pozwalam sobie napisać ten list zatroskany o polski Kościół itd. Ale potem już walił bez pardonu: o grupach wiernych podburzonych przez Radio Maryja, o kłamstwach i manipulacjach „Naszego Dziennika”. I kończył gorącą prośbą o interwencję. Skutecznie, bo Sakiewiczowi udało się utrącić abp. Wielgusa. Bitwę wygrał, ale ojciec Tadeusz to twardy zawodnik. I takich afrontów nie zapomina. Odrzuca zabiegi łaszącego się Sakiewicza, który w skórze baranka rozbudowuje swoje media. A cel ma jeden. Pożreć imperium Rydzyka. Zapowiada się więc długa i wyniszczająca wojna. Telewizja Republika kontra Telewizja Trwam. I podzielony tygodnik „Sieci” – bracia Karnowscy z Rydzykiem, a Mazurek z Sakiewiczem. Jednym słowem czeski film w obozie Kaczyńskiego.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy