Takie motto towarzyszyło obchodom 25-lecia obecności Fundacji im. Friedricha Eberta w Polsce. Okazuje się, że trzema słowami można trafnie opisać zarówno szczytne intencje i polityczne cele, jak i praktyczne powody, dla których nasze kraje i narody muszą wspólnie coś sensownego robić. Aleksander Kwaśniewski przy jubileuszowej okazji przypomniał, że polska lewica po 1989 r. na trwałe związała się z europejską socjaldemokracją. I że od początku głównym punktem odniesienia były dla jego partii relacje z SPD. A w tym bardzo pomagało warszawskie biuro Fundacji. Zresztą dla lewicy kontakty z SPD nie były nieznanym lądem. Wystarczy wspomnieć częste wyjazdy Mieczysława F. Rakowskiego do Niemiec na zaproszenie SPD już w latach 60. i jego spotkania choćby z Willym Brandtem.
Roland Feicht, dyrektor biura Fundacji w Polsce, mocno podkreśla istotę misji, jaka towarzyszy tej instytucji od samego początku. Jest nią dialog. Uczenie się od siebie wzajemnie, omawianie problemów i organizowanie debat na tematy społeczno-polityczne. Stąd tak liczne konferencje, seminaria, warsztaty i dyskusje panelowe. A tematy? Od rozwoju demokracji i społeczeństwa obywatelskiego po politykę gospodarczą, społeczną i ekologiczną, ale także politykę regionalną i samorządową. Idąc tą drogą, Fundacja im. Eberta doszła do takiego momentu, że stała się dla wielu środowisk w Polsce partnerem wiarygodnym i szanowanym. Instytucją, w której pracują ludzie cenieni za rzetelność, otwartość i życzliwość nie tylko wobec licznych partnerów, ale też wszystkich zainteresowanych dokładaniem kolejnych cegiełek do wspólnej budowli. Gratulujemy Fundacji i jej pracownikom tego, co już udało się osiągnąć! I życzymy, by kolejne lata potwierdziły, że takie działania mają głęboki sens i że warto je prowadzić. By nowymi pomysłami zasilać to 25-letnie już drzewo. By dalej pięknie rosło.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy