Podróż z tabletką

Chorobę lokomocyjną można złagodzić ziołami i preparatami homeopatycznymi

Dolegliwości związane z podróżowaniem nazywa się chorobą lokomocyjną, kinetozą, chorobą transportową. Oznaczają ten sam zespół objawów: nudności, wymioty i bóle głowy wywołane jednostajnym kołysaniem się w jakimkolwiek środku transportu.
Dyskomfort psychiczny i stres u osób źle znoszących jazdę samochodem, pociągiem czy samolotem występuje już na samą myśl o podróży. Podczas jazdy (u jednych niemalże od razu, bo już po 30 minutach jazdy, u innych nieco później) pojawia się uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, zwłaszcza w okolicy żołądka i jelit, bladość, pocenie się, wzmożone wydzielanie śliny, depresja, apatia, nudności, wymioty. Przyczyna choroby jest nieznana, lecz ma związek z powtarzającym się pobudzaniem i zaburzeniami narządu równowagi w naszym uchu wewnętrznym, który jest połączony za pomocą nerwów z ośrodkiem wymiotnym w mózgu. Dolegliwości ustępują po zaprzestaniu ruchu, ale zaostrzają się po jego wznowieniu. Nasilają się także przy niepokoju, zapachach, przy słabej wentylacji lub patrzeniu na znikający horyzont, co powoduje uczucie utraty równowagi.
Choroba lokomocyjna występuje w każdym wieku, ale szczególnie często cierpią nań dzieci; większość z nich wyrasta z niej w wieku 5-6 lat. Niestety, nie wszystkie. U niektórych każda podróż, do końca życia łączy się z przykrymi dolegliwościami. Na szczęście, istnieje wiele sposobów, preparatów ziołowych i homeopatycznych oraz leków umożliwiających tym osobom podróże bez sensacji.
Choroba lokomocyjna stosunkowo często występuje u dzieci z wadami wzroku i zdarza się, że prawidłowo dobrane okulary likwidują problem.

Uważaj, gdzie patrzysz!

Metody przeciwdziałania nie w każdym przypadku są w pełni skuteczne, ale warto o nich pamiętać, aby przynajmniej choć trochę zminimalizować dolegliwości. A więc:
– nigdy nie siadaj tyłem do kierunku jazdy (nie sadzaj tak też dziecka);
– nie wpatruj się w zmieniający się szybko za szybą krajobraz, a w samolocie nie patrz w dół (dziecko podczas podróży należy czymś zająć, aby nie wpatrywało się w znikające przedmioty i zmiany widoków);
– systematycznie uzupełniaj niedobór wody w organizmie, zwłaszcza jonów potasu i magnezu (są np. w niegazowanej wodzie mineralnej);
– przed podróżą nie objadaj się! Nie jedz słonych potraw, nie pij bardzo słodkich napojów ani alkoholu;
– nie wyruszaj w podróż z pustym żołądkiem, zjedz lekkostrawną przekąskę;
– wyjeżdżaj wypoczęty i odprężony, a nie zirytowany i zestresowany;
– leki i preparaty łagodzące chorobę lokomocyjną zażywaj zgodnie z dołączoną ulotką bądź ze wskazaniami lekarza (przed podróżą samolotem pomaga zapuszczenie kropli do nosa – po 2 krople do każdej dziurki);
– podczas startu samolotu żuj gumę do żucia albo ssij landrynki, miętówki, inne twarde cukierki;
– jeżeli jedziesz samochodem, staraj się, by tempo jazdy było mniej więcej równe, unikaj ostrego hamowania i przyspieszania, rób częste przerwy w podróży i odpoczywaj;
– nudności spowodowane chorobą lokomocyjną niemal natychmiast likwiduje położenie się na wznak.
Uważa się, że uciskanie punktu położonego na wewnętrznej stronie nadgarstka może zmniejszyć wymioty lub nawet im skutecznie zapobiec. Niekiedy pomaga założenie specjalnej bransolety, która nałożona na przeguby rąk stale uciska ten punkt.

Pomocne ziółka

– Szczególnie polecana jest herbata z imbiru, która w medycynie chińskiej jest najczęściej stosowanym ziołem przeciwdziałającym nudnościom i wymiotom. Należy ją wypić godzinę przed podróżą. Łyżeczkę startego kłącza imbiru (można kupić gotowe preparaty np. w postaci przyprawy, ale lepszy jest świeży korzeń, dostępny w sklepach ze zdrową żywnością) zalewamy ćwiartką wrzącej wody i odstawiamy na 10 minut. Wypijamy ciepły napar. Najlepiej godzinę przed planowaną jazdą. Można też ssać kawałki świeżego, pokrojonego imbiru.
Uwaga! Imbir jest niewskazany dla kobiet w ciąży.
– Na uspokojenie podrażnionego żołądka dobra jest też niesłodzona herbatka z melisy: 2 łyżeczki melisy zalewamy 1/4 litra wrzącej wody. Pozostawiamy na 10 minut, odcedzamy i wypijamy.
– Nudności i wymioty zmniejszają także herbatki z mięty pieprzowej, nasion anyżu czy kopru.
– Można zastosować mieszankę sporządzoną według przepisu o. Klimuszki. W jej skład wchodzi korzeń kozłka lekarskiego, korzeń lubczyka, korzeń arcydzięgla, liść melisy, ziele dziurawca, liść mięty, kłącze tataraku, liść ruty, ziele rdestu ptasiego, ziele nostrzyka żółtego i koszyczek rumianku (po 50 g każdego składnika). Najlepiej pić kilka dni przed podróżą 3 razy dziennie szklankę przed jedzeniem. Wieczorem natrzeć się mokrym ręcznikiem, wytrzeć do sucha i położyć się spać.
Nudności skutecznie zmniejsza masowanie twarzy przy jednoczesnym wdychaniu esencji z bazylii, kopru, lawendy, cytryny, mięty róży czy drzewa sandałowego.

Homeopatia

Najczęściej polecanym lekiem jest Cocculus indicus 5CH/D6/. Na kilka dni przed podróżą należy zażywać lek 3 razy dziennie, a podczas podróży przy nasileniu objawów co godzinę.
Kiedy cierpimy na nudności i wymioty, bladość skóry, pocimy się “na zimno”, mamy ślinotok i bicie serca, a także zawroty głowy i zaburzenia widzenia oraz szumy w uszach, zażywajmy kilka dni przed podróżą Tabacum
9 – 15CH/D12 – D30. Zażywamy go 3 razy dziennie, a gdy objawy nasilają się podczas podróży, co 1-2 godziny.
Jeżeli nasz stan pogarsza ruch z góry w dół, sięgnijmy po Borax 9–15CH/D12–D30. Należy go stosować co 1-2 godziny.
Zapobiegawczo i leczniczo w kinetozie podaje się też homeopatyczne leki złożone, np. Cocculine – profilaktycznie 3 razy dziennie po 2 tabletki już w przeddzień podróży; leczniczo co godzinę 2 tabletki. Albo Cocculus 21 w granulkach, zwłaszcza w zawrotach głowy spowodowanych jazdą: 3 razy dziennie 6-10 granulek trzymać w ustach do rozpuszczenia.
Przy zawrotach głowy, także spowodowanych chorobą lokomocyjną, można brać Vertigoheel w kroplach lub tabletkach (mogą go bezpiecznie stosować kierowcy) – 3 razy dziennie 3 tabletki do ssania lub 3 razy dziennie po 15-20 kropli z wodą. W napadzie zawrotów głowy zaleca się 1 tabletkę lub 10 kropli początkowo co 15 minut (częstotliwość zmniejsza się wraz z ustawaniem objawów).

Jakie leki?

Znanym i powszechnie dostępnym lekiem jest np. aviomarin. Czasami lekarze zapisują silniejsze środki zapobiegające nudnościom (jeżeli leki dostępne bez recepty nie pomagają, co się zdarza). Leki przeciwwymiotne hamujące działanie ośrodka wymiotnego w mózgu to:
– leki antyhistaminowe, np. dimenhydrynat (na receptę), powodują senność;
– hioscyna czy skopolamina (w postaci plastrów umieszczanych poniżej ucha), przepisuje się ją osobom cierpiącym na chorobę lokomocyjną i zawroty głowy.
Jeżeli ogólnie dostępne leki i sposoby zapobiegania nudnościom i wymiotom spowodowanym jazdą nie pomagają, należy bezwzględnie zgłosić się do lekarza, gdyż przyczyną dolegliwości może być znacznie poważniejsze schorzenia, np. choroba błędnika.

 

Wydanie: 2000, 30/2000

Kategorie: Zdrowie

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy