W Ministerstwie Finansów powstał projekt nowej ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym
Prognozy demograficzne Polski na lata 2008-2035 pokazują, że będzie u nas więcej osób w wieku poprodukcyjnym (aż 26%) i ludzie ci będą żyli dłużej – mężczyźni średnio 77 lat, kobiety prawie 83 lata. Warto przypomnieć, że w 2007 r. wskaźniki te wynosiły 71 lat dla mężczyzn i 80 dla kobiet. To oznacza, że okres pobierania świadczeń emerytalnych będzie coraz dłuższy, będą też potrzebne większe środki finansowe. Jeśli to wszystko skonfrontujemy ze zmianami w systemie emerytalnym, który staje się bardziej kapitałowy, tzn. jest uzależniony od realnie zgromadzonych składek, wpłat, oszczędności i kapitałów, może się okazać, że wysokość przyszłych emerytur będzie mało zadowalająca. Rzecz w tym, że skłonność naszych obywateli do indywidualnego oszczędzania w celu uzbierania dodatkowych środków na emeryturę jest niewielka, taką wolę deklaruje tylko 13% osób w wieku produkcyjnym. Cóż zatem pozostaje przyszłym emerytom? Czerpanie z już zgromadzonych zasobów. Polscy seniorzy nie są co prawda osobami majętnymi, ale na ogół mają mieszkania, które mogą się stać źródłem dodatkowego dochodu, dzięki zastosowaniu instrumentu o nazwie odwrócony kredyt hipoteczny.
Cieszyć więc mogą prace nad nową ustawą, trwające od pewnego czasu w resorcie finansów. Niedawno ukazał się kolejny, już dosyć konkretny projekt ustawy o odwróconym kredycie hipotecznym, który zawiera zestaw przepisów umożliwiających bankom uruchomienie takiej usługi – przekształcenie mieszkania w dodatkowe źródło dochodu dla emeryta.
Ważne jest też, że projekt ów zakłada istnienie w naszym kraju dwóch modeli dodatkowego wspomagania polskich emerytur – zarówno w postaci odwróconego kredytu, jak i sprzedaży z dożywotnią rentą i prawem do dożywotniego zamieszkania, zwłaszcza że i jeden, i drugi ma swoje zalety. Model sprzedażowy pełni funkcję podobną do umów odwróconego kredytu hipotecznego. Umowa polega na przeniesieniu prawa do nieruchomości na świadczeniodawcę w zamian za zobowiązanie do wypłaty beneficjentowi dożywotniej renty oraz zapewnienie prawa dożywotniego zamieszkiwania w nieruchomości. Różnica pomiędzy umową dożywocia a umową odwróconego kredytu hipotecznego polega przede wszystkim na momencie przeniesienia prawa do nieruchomości na świadczeniodawcę. W przypadku umowy dożywocia świadczeniodawca nabywa prawo do nieruchomości z chwilą zawarcia umowy, natomiast dla spadkobierców beneficjenta takiej umowy oznacza to całkowitą utratę praw do nieruchomości. Umowa odwróconego kredytu hipotecznego charakteryzuje się natomiast tym, że prawo do nieruchomości zostaje przeniesione na instytucję kredytującą dopiero po śmierci kredytobiorcy.
W tej chwili na naszym rynku funkcjonuje jedynie forma sprzedażowa opierająca się na przepisach Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Posługuje się nią m.in. Fundusz Familia. Z czasem, kiedy powstanie możliwość korzystania z odwróconego kredytu hipotecznego, oferta dla emerytów stanie się bogatsza.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy