Tajemnice kapusty

– Nasze czasy charakteryzują się intensywną eksploatacją zasobów naturalnych spod ziemi, a także tych, które znajdują się na jej powierzchni. Są one przetwarzane w różne surowce, materiały, środki energetyczne, a nawet artykuły żywnościowe. Niestety, w procesie wydobywania i przyswajania dóbr natury powstają odpady, niekiedy bardzo szkodliwe dla naszego bytu, ponieważ zanieczyszczają środowisko, a zwłaszcza powietrze, wody i całe ekosystemy. W wielu krajach Europy poczyniono duży postęp w utylizacji odpadów przemysłowych i komunalnych, dzięki czemu znacznie pomniejszają się ujemne skutki całego procesu przetwórczego. Do naszego kraju powoli przenikają przyjazne dla otoczenia i naszego zdrowia metody produkcji. Niestety, w każdym prawie procesie produkcyjnym uzyskujemy też zbyt duży procent produktów ubocznych, które nie są właściwie zagospodarowywane i zaśmieca się nimi otaczające środowisko. Kapitalizm ułatwia beztroskie postępowanie z różnymi odpadami. Próbuje temu zaradzić Zygmunt Trzebiatowski w 7 numerze „Łowca Polskiego”, przytaczając wiele przykładów skandalicznego wręcz zanieczyszczania środowiska, wobec których nie możemy przejść obojętnie.

– Październik to pora kwaszenia kapusty. Każdy z nas wie, że zawiera ona duże ilości witaminy C. Ale niewielu konsumentów umie odpowiednio przygotować krajankę. Jak podaje doc. dr hab. Krystyna Elkner w 15 numerze dwutygodnika „Owoce, warzywa, kwiaty” – jednym z ważniejszych czynników technologicznych jest solenie. Sól podwyższa walory smakowe, hamuje rozwój niepożądanych mikroorganizmów, pod warunkiem że stosujemy ją w odpowiedniej ilości tj. od 2 do 2,5% w stosunku do masy krajanki. Okazuje się też, że najlepszym produktem solnym w tym przypadku jest sól z mikroelementami. Kapusta kwaszona z taką solą zawiera więcej witaminy C niż kapusta solona warzonką i solą jodowaną.

– Edukacja ekologiczna to „kampania”, którą trzeba dobrze zaplanować, a dopiero później wdrażać w życie. Trudność polega na tym, że efekty naszych działań nie będą widoczne jutro, tylko – powiedzmy – za kilka lat. W pierwszej kolejności należy obrać cele działań. Gdy zostaną one już ustalone, dobierzmy do nich odpowiednie sposoby działania, miejsca itd. Szkoła podstawowa to doskonałe miejsce do prowadzenia edukacji ekologicznej. Pomoże nam w tym publikacja Dariusza Morsztyna „Edukacja ekologiczna w szkole” – propozycje programowe. Głównym jej założeniem jest przekonanie grupy ludzi do zrobienia czegoś wielkiego dla innych.