Zdaniem niektórych, pierwszym dowodem na satyryczny stosunek Janusza Stannego do rzeczywistości jest fakt, że urodził się 29 lutego. Dzięki temu bez oszukiwania, mając lat 70, mógł obchodzić 17. urodziny. W tym roku artysta obchodził je hucznie, wśród tłumu przyjaciół, znajomych, uczniów i fanów. Janusz Stanny uwielbiany jest przez swoich studentów płci obojga – na otwarciu urodzinowej wystawy jego rysunków w warszawskiej galerii Test pojawiło się mnóstwo młodych ludzi. Na wernisażu nie zabrakło wina i tortu ze świeczkami, a wielbicielki rysownika zrobiły mini happening, wzorem cheerleaderek wznosząc baloniki i wielki kartonowy napis: „Stanny girls”. Goście odśpiewali „Sto lat”, a żeby złożyć laureatowi życzenia, każdy – nawet redaktor naczelny „Przeglądu” – musiał odstać swoje w kolejce.
Janusz Stanny urodził się w 1932 r. w Warszawie. Tu na Akademii Sztuk Pięknych w 1957 r. zdobył dyplom. Jego twórczość obejmuje grafikę, plakat, rysunek i film animowany. Obecnie kieruje on pracownią książki i ilustracji w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, a jego rysunki ukazują się regularnie w „Przeglądzie” i „Gazecie Wyborczej”.
Zbiór satyrycznych rysunków pt.: „Słuszna racja” wybranych z prac opublikowanych dotychczas na łamach „Przeglądu” i „Gazety” można oglądać w Warszawie do 22 marca.
KM
„Z jednej strony rozsmakowani beletryści rysunku, z drugiej tnący piórem niczym skalpelem Rozpruwacze. W obu nurtach jaśniały dwa nazwiska. Niemal rówieśni – Janusz Stanny i Andrzej Czeczot. Im zaś genialniejsza była w swym skrócie kreska Czeczota, tym bardziej wyrafinowana graficznie opowieść Stannego” – tak o Januszu Stannym napisał Jan Zielecki.
Janusz Stanny jest laureatem wielu nagród i wyróżnień na wystawach i konkursach w kraju i zagranicą; otrzymał m.in.:
* II nagrodę w konkursie na ilustracje do „Don Kichota” – Buenos Aires, 1966 r.
* złoty medal na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Edytorskiej IBA – Lipsk, 1971 r., 1977 r.
* Złotą Plakietkę na Międzynarodowym Biennale Ilustracji – Bratysława, 1975 r.
* Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki – 1988 r.
* I nagrodę „Życia Warszawy” za portret satyryczny polityka – 1993 r.
* tytuł Karykaturzysty Roku – 1994 r.
* Nagrodę Ministra Kultury za rok 2000
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy