Urszula Dudziak – impulsywna manipulantka

Urszula Dudziak – impulsywna manipulantka

CHARAKTER (Z) PISMA

Egocentryczka o wysokich ambicjach – wyrachowana w osiąganiu celów – ma szerokie grono znajomych, lecz niewielu przyjaciół. Dysponuje zdecydowanie „męskim” charakterem, jest aktywna, dynamiczna i żądna czynu – zacięta w działaniach, pełna inicjatywy, zdolna inspirować drugich, twórczo myśląca oraz władczo usposobiona. Chętnie dominuje, lecz pragnie czynić to zakulisowo. Konsumpcyjnie nastawiona do środowiska, stara się wychodzić na swoje metodą uwodzenia i fascynowania ludzi…
W imieniu „Urszula” litera „U” ma pierwszą część wyraźnie wyższą od drugiej, co tworzy swoistą „drabinkę” – a to oznacza, iż pani Dudziak jest osobą przepełnioną pychą i zarozumiałością. Uważa siebie za o wiele bardziej wartościową niż wszyscy otaczający ją bliźni razem wzięci. W nazwisku litera „D” posiada dwie pętelki – pierwszą mniejszą, drugą zaś większą, ponadto ta litera jest znacznie wyolbrzymiona. Owa cecha także wskazuje na pychę i zarozumiałość, lecz przede wszystkim na rażący egoizm. Niezbyt dobrze czuje się w towarzystwie, ponieważ między wyrazami pozostawia bardzo duże odstępy. W słowach „Jest” i „tu” litery „t” przekreśla zwrotnie, co oznacza, iż ma silną wolę, bywa bardzo wytrwała i nieustępliwa, lecz także uparta oraz przekorna. W wyrazach „Dudziak” i „naprawdę” ostatnie litery kończą się nad miarę przedłużonymi „ogonkami”, co oznacza, że jest rozrzutna w odniesieniu do samej siebie, lecz wobec bliźnich okazuje się sknerą.

Wydanie: 2001, 48/2001

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy