CHARAKTER (Z) PISMA
Niepodległy, niezdyscyplinowany indywidualista – nie cierpi być podwładnym. Układa plany i uważa, że to inni powinni je realizować – bez zaangażowania bliźnich nie potrafiłby żyć. Działa z chęci zysku. Tworzy iluzję, iż jest filantropem i altruistą – lecz faktycznie bywa bezwstydnym skąpcem. Pozostaje nieprzenikniony i jednocześnie wie wszystko o innych. Kontroluje emocje, aby osiągnąć zamierzony efekt. Mistrz pozorów – niby kruchy idealista, w środku skrywa ślepą moc buldożera! Nie warto z nim zadzierać…
Pan Korcz pisze „pod sznurek”, czyli wstęgi liter małych prowadzi równo – jest więc człowiekiem, który nie potrafi lawirować w życiu codziennym i często brak mu dyplomacji. Kropki nad „i”, „j” itp. stawia w formie złamanego przecinka, więc nieraz bywa gwałtowny w reakcjach, brutalny, skłonny wybuchać gniewem z byle powodu. W imieniu litera „ł” jest przekreślona zbyt wysoko, co oznacza, iż jest despotą wykazującym cechy przywódcze, lubiącym rządzić. Generalnie, litery przechyla w prawo, z czego możemy wnioskować, iż kieruje się na co dzień głównie emocjami – lecz fakt, iż raczej łączy litery ze sobą, nie stawiając ich osobno, wskazuje na to, iż nie obca mu jest logika i dedukowanie. Na reprodukcji tego nie widać, ale cechą, która od razu rzuca się w oczy, jest wielkość pisma. Ludzie mający pismo duże, to z reguły krzykliwi fanfaroni. Pan Korcz – przeciwnie – stawia literki małe, co świadczy, iż jest przyzwyczajony do ograniczania siebie i zamykania w sobie, jest krytycznym i powściągliwym introwertykiem. Skromny, przezorny, niechętnie zwraca na siebie uwagę…
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy