Jędrzej Bielecki, korespondent z Francji i znawca tego kraju, pisze w „Rzeczpospolitej”: „Aby zostać przyjętym do elitarnych oddziałów Ludwika XIII, d’Artagnan widział tylko jedną drogę: sprowokować muszkieterów i pokazać w ten sposób, jak włada szablą”.
Jedno zdanie, a tyle błędów! D’Artagnan nie prowokował Atosa, Portosa i Aramisa. To, że miał się z nimi bić, było wynikiem przypadków, dlatego przepraszał, że prawdopodobnie zginie w starciu z Atosem i nie da satysfakcji pozostałym przeciwnikom. Oczywiście nie chciał też tą drogą zostać muszkieterem; nawet po walce nie został przecież przyjęty w ich szeregi, lecz do gwardii pana des Essarts.
A walczono oczywiście nie na szable, lecz na szpady (zamiennie nazywane rapierami).
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy