Przetańczyć całą… Łódź

Gwiazdy Spotkań Baletowych poruszały się lincolnami i zachwycały golonką w kapuście XVII Łódzkie Spotkania Baletowe przeszły do historii. Przez dwa tygodnie Łódź żyła tańcem. Miłośnicy Terpsychory spotykający się na widowni Teatru Wielkiego czas spędzony na oglądaniu festiwalowych spektakli mogą zaliczyć do bezcennych. To były jedne z najciekawszych spotkań: wzięły w nich udział bardzo znane i cenione zespoły, reprezentujące rozmaite stylistyki i techniki tańca. Inauguracja należała do gospodarzy. „Kobro” w wykonaniu zespołu baletowego Teatru Wielkiego nie można było jednak nazwać spektaklem baletowym w tradycyjnym rozumieniu. Obejrzeliśmy performance, w którym królowała muzyka (Sławomir Kulpowicz) i plastyka obrazu, jaką wymyślili wspólnie Robert Baliński (przestrzeń oraz kompozycje wideo) i Izabela Balińska (autorka znakomitych kostiumów). „Kobro” to przedstawienie multimedialne, wykorzystujące tancerzy jako pewien element gry. Choreograf Gray Veredon przygotował widowisko w poetyce dość zbliżone do niektórych realizacji słynnego niemieckiego twórcy, Johanna Kresnika. Z jednym, jakże istotnym ale: Kresnik kreuje teatr, w którym ruch jest nadrzędną wartością. U Veredona ubogi zamysł choreograficzny spowodował, że jego najnowszego przedstawienia nie sposób analizować, stosując kryteria oceny baletu czy teatru tańca. Prezentowany dwa dni później „Bruckner 8” przyniósł doznania wypływające z obcowania