Agnieszka Wolny-Hamkało
Jeśli będziecie nas niszczyć, niszczyć, niszczyć
Na razie do was machamy. Lepiej nam odmachajcie
Czego nam zabraknie (kiedy zabraknie nam kampu)
Do kampowania potrzebny jest dystans
Próba jakiegoś „my”
Pokusa odwrócenia wszystkich monitorów, radia, odłączenia rutera jest wielka. Ale teraz byłaby to zwykła ucieczka
Pośpiesznie, osobowo
Są takie miejsca – poczekalnie u lekarza, urzędy, fotele u notariusza, dziekanaty – w których dopada nas słabość
Wakacyjny paw
Dni, dajcie trochę cienia – i miastu, które już prawie się spaliło i sczezło, i naszym ostrym rysom
Najgorsi klienci, my
Przy jedzeniu te grupy, a to z akademii, a to z teatru czy innych spotkań z polszczyzną, przeżywają swój powrót do mamy
Mity – widowiska
Większość mitów powstała w obszarze męskocentrycznych porządków. To oznacza bardzo konkretne wizje męskości i kobiecości
Całe życie upokorzenie – mawiał Janusz Głowacki. Miał rację
Jeśli chcę uniknąć upokorzenia, muszę być o wiele bardziej czujna
W kaloszach, z pizzą między zębami
Czy świetna Winslet, genialna McDormand, bardzo dobra Theron muszą być tak do końca przeflancowane przez reżyserski algorytm, żeby było jasne, że kobieta bez makijażu się liczy?
Nudne superego, czyli o ucieczce węża i śluzowcach
Odpowiedź na prośbę redakcji o tekst może się zacząć zdaniem „Wczoraj uciekł nam wąż…”
