Jestem osobą leniwą i nawet żeby spełniać swoje marzenia, muszę się do tego zmuszać Magda Umer – piosenkarka, dziennikarka, reżyserka. Czołowa reprezentantka nurtu poezji śpiewanej. Laureatka studenckich festiwali artystycznych w Świnoujściu, Krakowie i Krajowego Festiwalu Piosenki w Opolu. Jej dyskografia to dziewięć płyt solowych, m.in. „Magda Umer” (1973), „Dedykacja” (1977), „Koncert” (1991), „’Gdzie ty jesteś” (1995), „Koncert jesienny” (1995), „Wszystko skończone” (1995), „O niebieskim, pachnącym groszku” (2003), a także piosenki na wielu edycjach zbiorowych. W swoim dorobku ma reżyserię takich spektakli jak: „Biała bluzka”, „Kobieta zawiedziona”, Zimy żal”, „Big Zbig Show”, „Mężczyźni mojego życia”, „Zielono mi”, „Marlene”… Zrealizowała także filmy dokumentalne (wywiady-rzeki) o Agnieszce Osieckiej i Jeremim Przyborze. – Na pani stronie internetowej można znaleźć wiersz na każdy dzień roku. To chyba jedyna tego typu antologia. Co człowiek może zrobić z wierszem? Albo lepiej – co wiersz może zrobić z człowiekiem? – Pytanie mogłoby brzmieć: co te wiersze robiły ze mną przez całe życie? Tę internetową stronę wymyśliła pewna młoda, niezwykle utalentowana dziewczyna, pięknie śpiewająca – Dorota Osińska. Wygrała konkurs na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej i kiedyś po koncercie laureatów, który prowadziłam, zapukała nieśmiało
Tagi:
Ewa Gil-Kołakowska
