Poeta i bankowcy

Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej dla Tadeusza Różewicza Taki wieczór jak ten nie miał prawa się zdarzyć. Świat najprzedniejszej poezji, talentu i ducha nie ma przecież zbyt wielu okazji do kontaktu ze światem banków i wielkiego pieniądza. Prawdę mówiąc, nie ma ich w ogóle. Poeci i bankowcy są sobie tak obcy, że w ogóle za sobą nie tęsknią. Na pytanie Kazimierza Kutza, co by dla najwybitniejszego z żyjących poetów znaczyło być bogatym, Tadeusz Różewicz po głębokim namyśle i z pewnym zawstydzeniem, że może chce zbyt