I w bólach umierać będziesz

Dlaczego w Polsce eutanazja wciąż jest tematem tabu? Dlaczego nie potrafimy o niej rozmawiać? Mój pies miał lepszą śmierć niż moja mama. Psa uśpiłam, kiedy tego potrzebował, mama odchodziła w cierpieniu, odarta z godności, poddana okrutnym procedurom medycznym, bez możliwości pożegnania się – mówi Nina Sankari, wiceprezeska Fundacji im. Kazimierza Łyszczyńskiego powstałej w 2013 r. jako organizacja działająca na rzecz wolności sumienia oraz świeckości państwa, a także promująca światopogląd ateistyczny i świecką etykę. Mama Niny leżała w szpitalu w stanie terminalnym. Lekarz przekonał do tego leżenia i matkę, i córkę, wcale jej otwarcie nie mówiąc, że mama umiera. Powiedział po prostu, że Nina sama sobie nie poradzi. Zapalenie płuc rozwinęło się do granic możliwości. Chora czuła się na tyle beznadziejnie, że wyrwała sobie wąsy tlenowe. Nina: – Zapytałam: mamo, czy nie chcesz już tego tlenu? Dała znak, że nie chce. Pobiegłam do pokoju pielęgniarek. Nagle zrobiło się potworne zamieszanie, mamie podano leki. Pewnie miałoby to sens, gdyby podano je wcześniej. Trzymałam mamę za rękę w poczuciu bezradności. Nagle zabrali ją do metalowej windy i gdzieś wywieźli. Biegałam po schodach, szukając sali intensywnej terapii. Drzwi były uchylone. Mamę reanimowano. Małe, wychudzone ciałko