CHARAKTER (Z) PISMA
Pismo duże dowodzi rozmachu życiowego. Pani Ewa lubi wszystko, co wielkie i efektowne. Ma ogromne ambicje i plany. Działa z rozmachem, lecz czasami po łebkach. Bywa egzaltowana (wiersze plączą się ze sobą elementami podlinijnymi), pompatyczna i często arogancka. Chce być w centrum zainteresowania, potrzebuje zaszczytów i komplementów (wstęgi pisma wznoszą się w górę). „E” („Ewa”) zostało u góry dwa razy przekreślone, zatem zrobiłaby wiele, byle tylko zwrócić na siebie uwagę, i oczywiście nie przepada za ludźmi, którzy więcej od niej wiedzą bądź umieją. Lewoskrętny „ślimaczek” litery „c” („czytelników”) oznacza egocentryzm. Mocny nacisk zdradza dużą siłę woli i odwagę, co potwierdza stanowcze, zwrotne przekreślenie litery „t” („czytelników”). Trudno ją rozgniewać, jednakże raz wyprowadzona z równowagi i podrażniona – staje się gwałtowna i nieubłagana. Wskazują na to m.in. zamaszyste przecinki stawiane zamiast kropek. Nieregularność pisma, jego rozluźnienie – oraz to, iż literki są pochylone w prawo – pozwala domyślać się, iż dużą rolę w jej życiu odgrywają uczucia, a popędy mogą się rozwijać w słabo rozpoznanych kierunkach. Pani Ewa jest zatem indywidualistką, odrzucającą wszelkie oraz ustalone przez innych zasady. Ponieważ pisze w sposób rozluźniony, zna niewiele zahamowań, żyje z poczuciem oczywistości – jest oddana swoim sprawom oraz pełna rozpędu i elastyczności, lecz nieraz niedbała…
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy