Proces “taterników” czyli książki szczególnie niebezpieczne W lutym br. mija 30 lat od słynnego procesu “taterników” – młodych intelektualistów, wywodzących się ze studenckiego ruchu marcowego. Ich głównym przestępstwem były kontakty z “Instytutem Literackim” w Paryżu i przewożenie emigracyjnych wydawnictw do Polski. Działalność “taterników” zakończyła się 27 maja 1969 r. aresztowaniem Macieja Kozłowskiego i Marii Tworkowskiej. Wielodniowy proces był skierowany jednakże przede wszystkim przeciwko “Instytutowi Literackiemu” i samemu Giedroyciowi. Wyroki ogłoszone 24 lutego 1970 r. były nadzwyczaj wysokie – M. Kozłowskiego skazano na 4,5 roku więzienia, Jakuba Karpińskiego na 4 lata więzienia, a pozostałych oskarżonych na 3,5 i 3 lata. Surowe kary podyktowane były najprawdopodobniej godną postawą oskarżonych, którzy albo odmawiali zeznań – jak Jakub Karpiński, albo logicznie wykazywali bezsens oskarżeń. Poniżej przypominamy fragmenty aktu oskarżenia i zeznań głównego oskarżonego – Macieja Kozłowskiego, które pochodzą z kilkusetstronicowego stenogramu rozprawy. Publikowane dokumenty pochodzą ze zbiorów Archiwum Dokumentacji Historycznej PRL. Grzegorz Sołtysiak Warszawa, dnia 24 grudnia 1969 r. AKT OSKARŻENIA PRZECIWKO 1. Maciejowi Janowi Kozłowskiemu 2. Marii Joannie Tworkowskiej 3. Krzysztofowi Szymborskiemu 4. Jakubowi Światopełkowi Karpińskiemu 5.
