Dwa tysiące mieszkańców Poznania razem z żołnierzami Armii Radzieckiej szturmowało niemieckie pozycje w 1945 r. W historii wyzwolenia Polski w 1945 r. jest mało znany epizod z okresu walk o twierdzę Poznań z lutego 1945 r. W szturmie twierdzy wzięli udział mieszkańcy Poznania, częściowo zwerbowani przez wojska radzieckie toczące boje o Poznań, a po części z ochotniczego zaciągu. Było to wydarzenie niemające odpowiednika na innych terenach wyzwalanej Polski. 14 stycznia 1945 r. ruszył 1. Front Ukraiński, a dwa dni później 1. Front Białoruski, rozpoczynając ofensywę styczniową. Błyskawiczne i zmasowane natarcie wojsk radzieckich spowodowało, że pierwsze oddziały pancerne dotarły pod Poznań już 22 stycznia. Byli to słynni katukowcy”, czyli czołgiści z 1. armii pancernej gwardii pod dowództwem gen. Michaiła Katukowa (1900-1976, od 1959 r. – marszałek), którzy pod Poznaniem, po kilkudniowym morderczym pościgu za wojskami hitlerowskimi, przeprowadzili manewr oskrzydlający, połączony z forsowaniem Warty, który przeszedł już do kanonów sztuki wojennej. Początkowo dowództwo radzieckie planowało zająć Poznań z marszu, jednak został on przez Niemców zamieniony w bastion, oparty na systemie 18 XIX-wiecznych fortów okalających miasto wraz z położoną na Wzgórzu Winiarskim, prawie w samym centrum Poznania Cytadelą – ogromną pruską twierdzą, która miała zatrzymać Rosjan na przedpolu
Tagi:
Łukasz Jastrząb
