Uczelnie dobre i słabe

Prof. Zbigniew Marciniak, wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego, polemizuje z prof. Darią Nałęcz, rektor Uczelni Łazarskiego Z dużym zainteresowaniem przeczytałem wywiad z prof. Darią Nałęcz – rektorem dobrej uczelni niepublicznej, znanej z bardzo interesujących inicjatyw badawczych oraz dydaktycznych („P” nr 8). Pierwsza refleksja, jaką miałem po zakończeniu lektury wywiadu, była dość zaskakująca. Choć jesteśmy z panią profesor niemal w pełni zgodni co do celów, jakie należy zrealizować, aby zmodernizować nasz system szkolnictwa wyższego, w tak różny sposób odczytujemy zapisy noweli – zestaw proponowanych rozwiązań legislacyjnych, który, moim zdaniem, jest logicznie spójny, realistyczny i najkrótszą drogą prowadzi do osiągnięcia owych celów, został przez panią profesor odczytany jako dzieło przypadkowe i chaotyczne. Jak to możliwe? Dzieła chaotyczne charakteryzują się tym, że nie mają myśli przewodniej. Pani profesor sugeruje, że dobrą myśl przewodnią mieliśmy w zasięgu ręki – dysponujemy aż dwoma projektami strategii rozwoju szkolnictwa wyższego. Uważna lektura obu tych dokumentów pozwala dostrzec, że w najpilniejszych kwestiach proponują bardzo podobne rozwiązania – i te niemal w komplecie zostały przekształcone w zapisy noweli prawa o szkolnictwie wyższym. Natomiast pozostałe propozycje rozwiązań można albo wdrażać od ręki na drodze administracyjnej, albo zaczekać na pozytywne