Czytając teksty JP II

Sięgam do tekstów Jana Pawła II z kilku powodów. Pierwszym jest znaczący rozziew między natężeniem kultu jego osoby a opornym – by nie rzec topornym – przyswajaniem całości jego nauk. To szersze zjawisko. Fascynację budzą bardziej biografie znanych postaci niż ich dzieła. Jan Paweł II docenia korzyści płynące z postępu nauki i technologii. Postuluje jednak ich dopełnienie postępem duchowym, etycznym i kulturalnym. Powszechny dostęp do postępu nie jest już czystą utopią – jeśli tylko istnieje szczera wola polityczna. Jak mieć, by bardziej być człowiekiem? – to pytanie, które papież stawia przed czytelnikiem.