CHARAKTER (Z) PISMA „Był sobie raz pasza, cicho-sza, cicho-sza…”. Któż nie pamięta tej zabawnej piosenki opowiadającej o strapieniach pewnego paszy, marzącego o zielonej trawie i szemrzących rzekach. Ów pasza zupełnie pozbawiony był otóż zmysłu praktycznego. Pani Ewa nigdy nie bywa całkowicie zadowolona – trzeba jej zawsze jeszcze czegoś więcej. To marzycielka, która może zmienić się w straszliwą oportunistkę, jeśli będzie miała ku temu powody. Czuła i pełna wdzięku, potrzebuje tony serdeczności dziennie. Podarujcie jej płytę, która powtórzy jej w kółko „Kocham cię” oraz okazujcie co chwila swą miłość. Będzie wówczas szczęśliwa… Pani Bem stawia literki bardzo duże i lekko pochylone w prawo, co sugeruje, że jest pewną siebie, lecz wrażliwą istotą. Wiele końcowych liter posiada długie ogonki – oznacza to, że nie jest skąpa, ma gest i potrafi robić przyjemności zarówno innym, jak i sobie. Czasami zakrawa to nawet na rozrzutność. Niektóre kropki nad „i” stawia w kształcie przecinka, nieraz nawet złamanego, potrafi więc wybuchnąć w sytuacjach trudnych, konfliktowych – a w ogóle prezentuje charakter dynamiczny oraz wielki temperament. Niektóre wyrazy zaczyna pisać większymi literkami, zaś kończy mniejszymi (np. „Kocham” czy „Ewa”), co znaczy, że nie lubi publicznie ujawniać
Tagi:
Jerzy Danton
