Prof. Marian Stępień, kreśląc w sposób niezwykle szczegółowy portret polskich pisarzy postawionych w sytuacji trudnego wyboru politycznego w latach 1944-48 powojennej Polski, podważa lansowaną przez wielu młodych historyków tezę, że okres Polski Ludowej należy postrzegać w sposób jednolity; broni poglądu, że dzieje Polski do 1989 r. to czas poszarpany na różne okresy, etapy i przełomy. Ukazując, poprzez interpretację tekstów z tamtego okresu, losy m.in. Władysława Broniewskiego, Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, Tadeusza Borowskiego, Juliana Tuwima, Jana Lechonia, Kazimierza Wyki, Jerzego Andrzejewskiego i Czesława Miłosza, rzuca światło na złożoność postaw wobec rzeczywistości, jaka zaczęła się wyłaniać z wojennych zgliszcz. „Spełniająca się Historia, ścierające się przeciwstawne racje, z których każda przemawia poważnymi argumentami, i pisarz polski – między tymi racjami zawieszony – nie wszystko rozumiejący i wiedzący, zmuszony przez toczące się życie do dokonania wyboru” – wszystko to porównał autor, za Miłoszem, do greckiej tragedii. Bez wątpienia dzięki książce Stępnia wielu miłośników literatury i historii spojrzy teraz z ukosa na „Hańbę domową” Jacka Trznadla. To ważny atut tej pracy. Marian Stępień „Jak grecka tragedia”. Pisarz polski w sytuacji wyboru (1944-1948), Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005 PS Udostępnij: Kliknij, aby udostępnić na Facebooku (Otwiera się w nowym oknie) Facebook Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na X (Otwiera się w nowym oknie) X Kliknij, aby udostępnić na Telegramie (Otwiera się w nowym oknie) Telegram Kliknij, aby udostępnić na WhatsApp (Otwiera się w nowym oknie) WhatsApp Kliknij, aby wysłać odnośnik e-mailem do znajomego (Otwiera się w nowym oknie) E-mail Kliknij by wydrukować (Otwiera się w nowym oknie) Drukuj
