Dzięki projektowi unijnemu zrealizowanemu przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie SA stolica przestała zatruwać Wisłę Tak narzekamy na niedostateczne liczenie się w Polsce z ekologią, tymczasem w stolicy zrealizowano właśnie największy projekt środowiskowy w Europie Środkowo-Wschodniej, wspierany ze środków Unii Europejskiej. Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie SA zakończyło realizację Projektu nr 2005 PL 16 PE 003 „Zaopatrzenie w wodę i oczyszczanie ścieków w Warszawie – Faza III” współfinansowanego przez Fundusz Spójności. Wartość projektu zrealizowanego w latach 2005-2012 wynosiła 358.609.798 euro. Unia pokryła 62,5% tej kwoty. Dzięki temu wszystkie warszawskie ścieki będą teraz oczyszczane, zdecydowanie poprawi się jakość wody w Wiśle, a w konsekwencji w Bałtyku, mieszkańcy Warszawy zaś chętniej wybiorą się nad rzekę. Bez zbędnych utrudnień Rozbudowa i modernizacja objęła łącznie ponad 32 km sieci kanalizacyjnej w Warszawie, Piastowie i Pruszkowie, ponad 1000 studni rewizyjnych oraz ponad 1,4 tys. uszczelnień przyłączy kanalizacyjnych. Prowadzone prace nie utrudniały warszawiakom komunikacji. W tym wypadku zastosowano bowiem najnowocześniejsze metody bezwykopowe. Jedną z nich była technologia tzw. rękawa utwardzanego termicznie. Ów rękaw, czyli rurę z włókna poliestrowego nasączonego żywicą, wprowadzano pod ciśnieniem do przewodów kanalizacyjnych, gdzie szczelnie wypełnił skorodowane i zniszczone rury. Dzięki temu żadnej z ulic, pod którymi zlokalizowana była sieć remontowana za pomocą technologii bezwykopowych, nie wyłączono z ruchu. Udało się uniknąć uciążliwych ograniczeń i niedogodności zarówno dla mieszkańców Warszawy, jak i środowiska naturalnego. Dzięki wykonanym pracom rury kanalizacyjne są znacznie wytrzymalsze (trwałość od 50 do 100 lat) i mają znacznie lepszy przepływ. „Czajka” dla obu brzegów Najważniejszym zadaniem projektu była modernizacja i rozbudowa Oczyszczalni Ścieków „Czajka” z jednoczesną budową Stacji Termicznej Utylizacji Osadów Ściekowych oraz układu przesyłowego ścieków do oczyszczalni. Dzięki tej inwestycji wszystkie ścieki odbierane przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie SA są oczyszczane, a stolica przestała zatruwać Wisłę. Dotychczas „Czajka” oczyszczała ścieki trafiające do niej jedynie z prawobrzeżnej części miasta i okolicznych gmin. Obecnie obsługuje zarówno prawą stronę Warszawy, jak i północne oraz centralne dzielnice usytuowane po lewej stronie Wisły. Warszawska „Czajka” zwiększyła przepustowość dwukrotnie i stała się jedną z największych i najnowocześniejszych oczyszczalni ścieków w naszej części Europy. Tunel pod Wisłą Sama „Czajka” to jednak nie wszystko. Aby w pełni wykorzystać możliwości technologiczne zmodernizowanej oczyszczalni, trzeba było uruchomić układ przesyłowy, który dostarcza do „Czajki” ścieki z lewobrzeżnej Warszawy. Do tej pory ścieki zrzucane były do Wisły kolektorem Burakowskim znajdującym się na wysokości Trasy Mostu Północnego. 22 listopada 2011 r. wydrążono pierwszy w Polsce tunel pod Wisłą, w którym zamontowane zostały dwa kolektory ściekowe o średnicy 1,6 m każdy. Drążenie tunelu odbywało się w technologii TBM (Tunnel Boring Machine), przy zastosowaniu zamkniętej tarczy płuczkowej. Wybrana tarcza najlepiej sprawdzała się w trudnych i zmiennych warunkach hydrogeologicznych występujących pod Wisłą. Maszynę dla MPWiK przygotowała firma Herrenknecht z Niemiec. Tarcza o średnicy 5,35 m, długości ok. 68 m i masie ok. 500 ton wydrążyła tunel o średnicy wewnętrznej 4,5 m i długości ok. 1,3 tys. m, położony na głębokości ok. 10 m pod dnem. Ścieki zgodnie z zasadą działania syfonu są grawitacyjnie transportowane w syfonie pod dnem rzeki. Na prawym brzegu Wisły płyną do „Czajki” kolektorem o średnicy 2,80 m i długości ok. 6 km, wybudowanym jako część układu przesyłowego ścieków. Mieszkańcy niczego nie poczują Największym wyzwaniem było pogodzenie modernizacji obiektu z normalną działalnością oczyszczalni. Było to możliwe dzięki wykorzystaniu zapasu przepustowości ścieków przewidzianego dla oczyszczalni. Dzięki temu, mimo konieczności zburzenia jednego ciągu technologicznego w pierwszym etapie budowy, wszystkie ścieki, które trafiały do „Czajki”, były stale oczyszczane. Pozostałe ciągi technologiczne zostały wyburzone w drugim etapie budowy, po włączeniu do eksploatacji części nowo wybudowanych ciągów. Ze względu na bliskość zabudowy mieszkaniowej obiekty oczyszczalni są zhermetyzowane, a powietrze odciągane z obiektów oczyszczane jest w układzie dezodoryzacji. Proces kompleksowej dezodoryzacji powietrza jest innowacyjny na skalę
