Teksty zamieszczone w 45. numerze PRZ LEWICA – CO DALEJ?EGLĄDU wywołały szeroką dyskusję na temat przyczyn wyborczej klęski Zjednoczonej Lewicy oraz przyszłości lewicowej formacji. Oto fragmenty listów do redakcji i wpisów na fanpage’u PRZEGLĄDU . O wstydzie za słowo lewica W „klęskowym” numerze PRZEGLĄDU (nr 45) jedno zdanie szczególnie mocno mnie zastanowiło. W tekście „Chleb razowy zdrożał” o ruchu Razem została zacytowana wypowiedź działacza tej jeszcze nie w pełni ukształtowanej formacji Macieja Koniecznego: „Czasy, kiedy za słowo lewica trzeba było się wstydzić, już się skończyły”. Jak to jest ze wstydem z powodu słowa lewica? Na początku trwającej już ponad ćwierć wieku demokracji jedna pani powiedziała, że lewicy mniej wolno, bo chowa trupa w szafie. Słowa Barbary Labudy, w czasie wydarzeń paryskich 1968 r. sympatyzującej z trockistami, mogły zaboleć. Nie zgadzałem się z nimi, podobnie jak nie przyjmuję słów o końcu czasów wstydu Uzasadnienie tej negacji wymagałoby traktatu. Ja ograniczam się do wyrażenia kilku uwag. Mnie, młokosowi, który wojnę przeżył u bauera, nie było i nie jest wstyd z tego powodu, że w 1947 r. przyjęto mnie do Związku Walki Młodych starającego się wcielić w życie przedwojenną jeszcze Deklarację Praw Młodego Pokolenia. Nie wstydzę się również brygad
