Wychowywanie do wojny Kolejny raz jestem wdzięczny Bronisławowi Łagowskiemu za odważne przeciwstawienie się narzucaniu społeczeństwu po zmianie ustroju w 1989 r. obłędnej hierarchii wartości i militaryzacji kraju – zarówno materialnej, jak i mentalnej („Za, przeciw i wstrzymujący się”, PRZEGLĄD nr 11). Działania dyplomatyczne gwarantujące poprawne, pokojowe stosunki z naszymi sąsiadami zastąpiono nieustannym podgrzewaniem atmosfery wrogości. Ze względu na położenie kraju nasza postawa w NATO powinna być tonująca, a nie judząca, ponieważ w obu wojnach światowych to Polska była w centrum działań zbrojnych. Propagowanie nacjonalizmu, czynu zbrojnego oraz nierozważne wypowiedzi sprowadzą w końcu niewyobrażalne nieszczęście na społeczeństwo. Młodzieży warto uświadomić, że w razie nieodpowiedzialnego wywołania działań zbrojnych to ona złoży daninę krwi, a przywódcy unikną odpowiedzialności. Trzeba przypomnieć, że w powstaniu warszawskim zginęło prawie 200 tys. ludzi, w tym ponad 15 tys. walczącej młodzieży, a jego przywódcy zmarli na emigracji, nie ponosząc kary za swoją nieodpowiedzialność. Andrzej Kotnowski Blisko, coraz bliżej W „Kropce nad i” 23 lutego prof. Andrzej Friszke powiedział: „Wałęsa wchodzi w te kontakty z bezpieką, w sytuacji kiedy są jeszcze niepochowane trupy (koniec 1970 r.). Oni (esbecy) się zgadzają, że to nie powinno się powtórzyć, że w stoczni trzeba tak działać, aby nie doszło do kolejnego
