M jak Miłość, Liubow kak Liubow, czyli…

M jak Miłość, Liubow  kak  Liubow, czyli…

Co wiem o Polsce?

Siergiej Łukjanienko
Polska jest naszym najbliższym sąsiadem. Kiedyś była częścią Imperium Rosyjskiego. Bez względu na stosunek do tej sprawy, to jest nasza historia, której nie można odmienić. Nasze obecne stosunki nie układają się najlepiej. Daj Boże, żeby to minęło. Na szczęście w Polsce wychodzą nasze książki – to już jest krok do zbliżenia.

Michaił Dieliagin
Znam w zarysie historię Polski i jej stan obecny. Najjaskrawsze ze znanych mi faktów to poziom bezrobocia, który się obniżył do 21% dzięki przyłączeniu do Unii Europejskiej, które ułatwiło Polakom emigrację do bardziej dostatnich krajów, a także ten, że Polsce udaje się prowadzić unikalną politykę, jak gdyby była nie tylko 27. członkiem Unii Europejskiej, ale równocześnie 52. stanem USA.

Siergiej Nikonienko
Wiem, że Polacy czasami biorą życzenia za rzeczywistość. A poza tym to normalni ludzie – przynajmniej ci, których znałem.

Aleksandr Konowałow
Jak mawiał Stirlitz: „Zapamiętuje się ostatnie zdanie”. Do głowy przychodzą mi głównie fakty z ostatniego czasu. Przede wszystkim blokowanie przez Polskę rozmów między Rosją a Unią Europejską w sprawie zawarcia nowego porozumienia o współpracy, a także rosyjski zakaz importu polskiego mięsa. Niestety, stosunki polsko-rosyjskie w czasie władzy braci Kaczyńskich wyglądają smętnie. A przecież pamiętamy, że dawniej zachwycaliśmy się polskim kinem – filmami Andrzeja Wajdy, Jerzego Kawalerowicza i innych. Pamiętamy, jaką rolę w naszym życiu odegrał związek zawodowy „Solidarność” i jego lider, Lech Wałęsa. To, co się dzieje w stosunkach polsko-rosyjskich, wygląda prowincjonalnie. Rozmowy o ewentualnym rozmieszczeniu w Polsce elementów amerykańskiej tarczy antyrakietowej zajmują nieproporcjonalnie wiele miejsca. Jeśli reakcja Moskwy w tej sprawie jest przesadzona, to z drugiej strony, Polska zgadza się na amerykańskie propozycje, jak się wydaje, nie tyle ze względu na uświadomienie sobie własnych interesów, ile z chęci dokuczenia Moskwie. W ogóle nasze stosunki buduje się bardziej na „historycznych psychozach” niż na realnych interesach państwowych.

Larysa Łużyna
Wiem, że nasze kraje były zawsze sobie bardzo bliskie i zawsze dobrze odnosiliśmy się do siebie, nie bacząc na wszystkie dzielące nas różnice. Aleksander Puszkin przyjaźnił się z Adamem Mickiewiczem… W poprzednim ustroju mówiono, że Polska jest najweselszym barakiem w obozie socjalistycznym. Polacy są naszymi najbliższymi sąsiadami. Zachowujemy się jak zakochani: i kochamy, i kłócimy się, i nienawidzimy, i wybaczamy.

Jakich wybitnych Polaków znam?

Siergiej Łukjanienko
Głównie pisarzy fantastów. Oczywiście Stanisława Lema – jednego z największych pisarzy, filozofów, myślicieli. Lem dobrze rozumiał życie, naturę człowieka, naturę społeczeństwa. On dał wiele ludzkości.

Michaił Dieliagin
Stanisława Lema, Piłsudskiego, Rokossowskiego, Stefana Batorego, Kościuszkę, Mickiewicza, Stanisława Jerzego Leca, Wojciecha Jaruzelskiego, Aleksandra Kwaśniewskiego, Dzierżyńskiego, Edytę Piechę, Annę German, Jana Pawła II, Chopina, Michnika, Kopernika, Jana Sobieskiego, Gomułkę, Kuronia, Mazowieckiego. Wałęsy i Kaczyńskich nie zaliczam do grona wybitnych. Za pozostałych wybitnych, których nie wymieniłem – przepraszam.

Siergiej Nikonienko
Mickiewicza – wielkiego poetę, przyjaciela Puszkina. Kościuszko był fajnym chłopem. Podobnie jak marszałek Rokossowski. Jeszcze wiem, że w Polsce na przełomie lat 50. i 60. było bardzo dobre kino.

Aleksandr Konowałow
Mickiewicza, Kościuszkę, Chopina, Ogińskiego, twórców polskiego kina w latach 60. 70. i 80. Papieża Jana Pawła II, moją ulubioną piosenkarkę Annę German. Bezwarunkowo historycznymi figurami są Lech Wałęsa i Leszek Balcerowicz.
Larysa Łużyna
Bolesława Prusa, rzecz jasna. Na pewno wszyscy czytali powieść i oglądali film „Lalka” z Beatą Tyszkiewicz. To jedna z najpiękniejszych polskich aktorek. Oczywiście nie mogę nie wymienić Olbrychskiego – aktora, który ściśle współpracuje z naszym kinem, często gra w naszych filmach. Jeszcze jako studentka bardzo lubiłam Andrzeja Wajdę. To genialny reżyser. Na jego filmach uczyliśmy się w szkole filmowej. „Popiół i diament” jest jednym z moich ulubionych filmów. Bardzo dobrze znam Bohdana Porębę. Z nim związana jest pewna historia. W latach 70. grałam w jego filmie „Jarosław Dąbrowski” kręconym w Polsce. Poręba potrącił moją torebkę – rozbił się flakonik z moimi ulubionymi francuskimi perfumami, których w tym czasie nie sposób było kupić. Tak bardzo płakałam, że Poręba powiedział: „Laryso, zrobię ci prezent, nie przejmuj się”. Minęło kilka lat, zapomniałam o wszystkim i nagle telefon: zostałam zaproszona do udziału w filmie Bohdana Poręby z zastrzeżeniem, że rola jest niewielka, za to kręcona w Paryżu. W ten sposób spędziłam pięć cudownych dni we Francji i rzecz jasna kupiłam sobie ulubione perfumy. Można powiedzieć, że Poręba mi je oddał… Polska pozostawiła we mnie dobre wspomnienie. Podobała mi się Warszawa, piękne miasta Kraków, Gdańsk… Chciałabym, abyśmy więcej się przyjaźnili, a nie kłócili…

Jaki jest mój obecny stosunek do Polski?

Siergiej Łukjanienko
W ubiegłym roku byłem przez tydzień w Polsce na zaproszenie szeregu wydawnictw i po raz kolejny przekonałem się, jak bliskie są nasze kultury, narody, ludzie. Przeciwne bieguny nie zawsze się odpychają.

Michaił Dieliagin
Polska jest dziś grabarzem Unii Europejskiej, podobnie jak kiedyś była grabarzem obozu socjalistycznego. Póki to nas nie dotyczy, wszystko jest w porządku. Współpracę z Polską trzeba rozwijać, uwzględniając jej specyficzny „honor”, masowe nastroje antyrosyjskie kultywowane m.in. dla rozwiązywania problemów wewnętrznych i jednoczenia narodu oraz wyobrażenie o demokracji jako niepodporządkowaniu się większości przez mniejszość (właśnie w tym celu szlachta wymyśliła zasadę liberum veto, determinując tym samym wielowiekową polską tragedię). Jako Polak w jednej czwartej mogę powiedzieć, że Polacy są „wywróconymi na lewą stronę” Rosjanami, podobnie jak Czesi „wywróconymi na lewą stronę” Niemcami. Zbyt dobrze się rozumiemy i jesteśmy zbyt bliscy, aby liczyć na dobre stosunki międzypaństwowe. W ciągu najbliższych pięciu lat będą one złe. Jednak wysiłki Rosji (na wysiłki Polski liczyć nie można) mogą zapewnić ich poprawę i stworzyć glebę dla wszechstronnej, a nie tylko gospodarczej, współpracy.

Siergiej Nikonienko
Sądzę, że wszystko będzie tak, jak było zawsze. Będą ci, którzy starają się nas wykorzystywać, ale pozostaną także ludzie, którzy szczerze odnoszą się do nas przyjaźnie.

Aleksandr Konowałow
Tradycyjnie w okresie radzieckim stosunek do Polski był bardzo dobry. Z Polską kojarzył się festiwal w Sopocie, filmy, literatura. Polska moda i polska kultura. Obecne władze Polski z powodzeniem usuwają ten cały nagromadzony potencjał i pozostaje jedynie uczucie głuchego rozdrażnienia i zdziwienia prowincjonalizmem oraz niewiedzą polskich władz. Jedyne, co „pociesza” – rosyjska polityka i jej liderzy wyglądają niewiele lepiej.

Larysa Łużyna
Gram w serialu „Liubow kak liubow”, który jest oparty na polskim pierwowzorze „M jak miłość”. Przenieśliśmy ich życie do siebie i – mogę powiedzieć – losy ludzkie są wszędzie podobne. Wszędzie jest rodzina i chce się, żeby ona żyła w zgodzie. Jeśli w rodzinie panują dobre stosunki, to ona wychowuje zdrowe, normalne nowe pokolenie, zdolne przynieść sukces swemu krajowi. Dawno nie byłam w Polsce, nie znam dobrze współczesnej Polski. Wydaje mi się, że Polacy oddalili się od nas, chociaż przecież nie zmienili położenia geograficznego. No cóż? Polska jest bardzo religijnym krajem. Mam nadzieję, że Bóg jej pomoże.

 

Wydanie: 2007, 21/2007

Kategorie: Kraj

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy