Mały, wielki żarłok

Ryjówki to owadożerne ssaki, podobne do myszy. Na świecie jest ich około 300 gatunków, w Polsce tylko 9 i wszystkie znajdują się pod ochroną. Do najrzadszych należy ryjówka średnia, nazywana też białowieską; występuje w bardzo nielicznej, izolowanej populacji tylko w Puszczy Białowieskiej. Wielkością ustępuje nawet myszy i waży od kilku do kilkunastu gramów. Pokryta jest aksamitnym, połyskliwym futerkiem, o barwie od brązu po czerń, spód pyska i brzuch ma szarobiałe. Pyszczek ryjówki wyciągnięty jest w ruchliwy ryjek, zakończony małym noskiem i ozdobiony dorodnymi, sterczącymi i czarnymi wąsami. Małe rozmiary i niewinny wygląd ryjówki są mylące. To niepozorne zwierzątko jest jednym z najgroźniejszych drapieżników, jego aktywność sprowadza się głównie do pożerania kolejnych ofiar. Zjada niezliczone rzesze owadów, pająków, stonóg, ślimaków i dżdżownic. Ofiarę przyciska do ziemi i ostrymi zębami wyrywa z niej kęs po kęsie. Ledwie zje jedną, zaczyna polowanie na następną. Ryjówka pozbawiona jedzenia ginie już po kilku godzinach, więc kiedy jest głodna, potrafi zaatakować ofiarę większą od niej, a bywa, że dopuszcza się kanibalizmu. Nie przestaje być żarłokiem także w zimie, choć wówczas trudniej o pokarm. W poszukiwaniu zdobyczy uwija się pod śniegiem, penetruje powalone drzewa i podziemne korytarze, a gdy nie znajdzie owadów lub