CHARAKTER (Z) PISMA
Wydaje się „przezroczysty” – niełatwo poznać, co naprawdę myśli. Dla wielu pozostaje więc człowiekiem tajemniczym i charyzmatycznym, lecz nie zawsze podziwianym. Nie reaguje na bodźce zewnętrzne w sposób ekstremalny. Potrafi być bardzo przebiegły, dlatego nie należy go lekceważyć. O własnych zamierzeniach z reguły nie mówi wcale, lecz dyskretnie je realizuje. Wrogowie powinni bać się go nie na żarty…
Pan Borowski ma wrodzony talent dyplomatyczny oraz zdolność filozofowania, czego znakiem jest to, iż nie pisze „pod sznurek”, lecz „wężykiem”. Ma skłonność do łączenia ze sobą liter w wyrazach, świadczącą, iż posiada umysł logiczny, dedukujący, analityczny, choć mało twórczy. Część liter trzyma w pionie, część zaś pochyla w prawo – a to oznacza, że bardzo mu zależy na maskowaniu swych uczuć. Podpisuje się, stawiając najpierw litery duże, stopniowo je zmniejszając, aż do „i” w formie nitki, co nam zdradza, iż chciałby jak najwięcej wiedzieć o innych, nie ujawniając jednak własnych tajemnic, których ma mnóstwo… Wysunięte do przodu względem laski przekreślenie litery „ł” w słowie „powiedział” to znak dynamizmu, żądzy czynu i działania – ale fakt, iż przekreślając ową literę, najpierw naciska piórem mocno na papier, zaś kończy cienką „szpileczką”, świadczy, że ma cięty język i chętnie coś zaczyna, inicjuje, lecz realizację tego raczej pozostawia innym.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy