Za progiem święta wielkanocne, jest więc szansa, że przez kilka dni będzie spokojnie i miło. Bardzo by się nam wszystkim przydała taka chwila oddechu, bo już 8 czerwca czeka nas referendum.
Powiemy tak lub nie Unii Europejskiej. Dyskusje wokół tej decyzji są coraz bardziej gorące. I czy tego chcemy, czy nie, przeniosą się pewnie na świąteczne rodzinne i towarzyskie spotkania. Może przy jajeczku łatwiej będzie, jeśli nie o porozumienie, to przynajmniej o sensowną rozmowę. I na pewno przy świątecznych stołach nie będzie takiej porcji obelg i agresji, jaką nam serwują niektórzy politycy. Coraz dłuższa jest lista głupstw, które zostały publicznie wygłoszone. Aż przykro słuchać, jak zwykłe bajdy i bujdy mieszają się z epitetami.
Co z tym robić? Jak polemizować z prymitywnymi, personalnymi atakami? Z politykami, którzy ludzką frustrację wykorzystują do załatwiania swoich interesów?
Dla ksenofobicznej prawicy referendum to świetna okazja, by zaistnieć ze swym odwiecznym repertuarem, w którym każdy obcy to wróg.
Dla Samoobrony liczy się tylko dokopanie każdemu, kto już coś zrobił. Dukający z kartek posłowie tej partii rzadko rozumieją, co czytają, a mimo to zyskują na popularności.
Jak wielka musi być frustracja ludzi, skoro ratunku szukają w takich partiach. A z drugiej strony, gdzie mają go szukać. Czy komuś się chce poza krótkim okresem wyborów zajmować się losem milionów Polaków?
Bardzo niedobrze się stało, że do wielu podziałów doszedł w Polsce jeszcze i ten, że zamożni i wykształceni chcą do Unii, a biedni, o niskich kwalifikacjach, czyli zdecydowana większość, mają coraz więcej wątpliwości.
Jeśli rozmowy na tematy unijne będą się toczyły tak nijako, bez aktywniejszego i bardziej pomysłowego udziału ze strony jej zwolenników, to czerwcowa data nie będzie okazją do świętowania.
Najwyższa już pora, by od deklaracji wygłaszanych we własnym gronie na seminariach i konferencjach przejść do rozmów ze zwykłymi ludźmi.
I mówić im prawdę. Także o cenie, jaką trzeba zapłacić za wejście do tego bogatego świata. Unia Europejska nie jest szansą dla elit. Te zazwyczaj same sobie dobrze radzą. Jest szansą dla zwykłych ludzi. A to, że nie chcą wykupić losu w ciemno, nie jest wadą. Polacy w swojej historii zbyt wiele razy byli już przedmiotem handlu, by nie mieć wątpliwości.
Tagi:
Jerzy Domański
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy