Najnowszy wiersz Tadeusza Różewicza dla Czytelników „Przeglądu” na święta jakie pokusy czekają na starego poetę? żeby znaleźć się w piaskownicy z dadaistami (…)! mężczyzna to duże dziecko tym bardziej poeta Stary poeta ma prawo a nawet obowiązek zdziecinnieć tym bardziej że dzieci to podobno jedyni mieszkańcy nieba na ziemi… Villon Jarry Arp Breton Francis Tzara Tristan Picabia Marcel Breton André Duchamp Vincent Ray Man Maria Cocteau Iwan Goll Theo Éluard to moi koledzy po piórze rozbrykane dzieciaki na padole łez Dadaiści byli tak rozbawieni że nie zauważyli schludnie ubranego pana który obłożony gazetami zagłębiony w gazetach nie bywał w „Café de la Terrasse” ani w „Cabaret Voltaire” mieszkał w Zürichu na Spiegelgasse 14 zatopiony w muzyce Beethovena nie zauważył narodzin Dada w dniu 8 lutego 1916 roku o godzinie 6 po południu zajęty był notatkami do dzieła „Rewolucja socjalistyczna i samostanowienie narodów” może pisał „Der Imperialismus als höchstes Stadium des Kapitalismus” choć Spiegelgasse to ciasna uliczka ojciec rewolucji październikowej Lenin Uljanow i ojciec Dada Tristan Tzara nie poznali się nie czytali swoich dzieł redagowali gazety ale „inne” być może ze szkodą dla dadaistów i bolszewików te międzynarodowe ruchy wykluczały wszelkie odchylenia czasopismo „Dada” miało inną szatę graficzną niż „Prawda” caca dada praw dada praw Tzara i Trocki nie doczekali wszechświatowej rewolucji Soso też pisał wierszyki i załatwił wszystkich rewolucjonistów i poetów przy pomocy różowej bombonierki ozdobionej piękną czerwoną kokardą nawet twardy Gorki połknął słodką przynętę i odszedł w samą por… bomba! PS Fußnote und Versfüße – (przypisy itp.) 1. imiona dadaistów zostały zmienione żeby uczony zoil mógł wykazać autorowi ignorancję i braki w wykształceniu wyższym (ale niepełnym) tylko wtajemniczeni w dada odkryją interpolacje wprowadzone do intertekstualnych trocin którymi podstępny senior nihilista wypycha swoje podejrzane wyroby 2. stary poeta poznał już wszystkie tajemnicze zakątki parnasu poznał Jambusa Trochäusa uu fiutasa nieobcy był mu Daktylus uu znajomy smutny Spondeus – wdzięczył się do niego Choriambus uu a przecież wybrał wolny wiersz aby opisać nos swojej muzy 3. na stare lata poeta wybrał się w odwiedziny do Zürichu gdzie czekał na niego profesor German Ritz i pan Dada i pan Lenin i moja stara znajoma z Krakowa piękno-oka Roma 4. znów zgubiłem wątek i już go nie odnajdę kawiarnia dadaistów w Zürichu była zabita gwoździami rewolucja październikowa zamieniła się w muzeum figur woskowych sympatyczna pani Joanna ogłosiła koniec komunizmu dnia 19.08.05 otrzymałem od Romy karteczkę z Zürichu „wydeptuję uliczki starego miasta, raz się wspinam, to znów schodzę w dół. Bardzo to malownicze, trochę jak z bajki. Do tego dużo mostów i wody. Muzeum nieźle zaopatrzone” (…) 5. Lenin zwierzył się Gorkiemu że mógłby słuchać Sonaty f-moll (Appassionaty) co dzień… (itd.) czy Tristan Tzara słuchał Beethovena z równym wzruszeniem i nabożeństwem? nie wiem 6. Profesor German Ritz zrobił mi zdjęcie na tle zamkniętego lokalu dadaistów i drugie pod domem w którym mieszkał Lenin, ale zdjęcia zaginęły – podobnie jak Profesor pisałem do niego, nie daje znaku życia. 7. różowa bombonierka którą Soso otruł Gorkiego nie jest moim wymysłem, informacji na ten temat dostarczył mi pisarz Józef H. który był przyjacielem Króla Stasia Poniatowskiego (bywał w teatrze na wodzie itd.) 8. kiedy czytałem wiersze dadaistów doszedłem do „wniosku” że: nieznajomość francuskiego ułatwia mi zrozumienie konfucjusza natomiast (słabnąca z latami) znajomość języka niemieckiego utrudnia zrozumienie dlaczego Reich Ranicki był papieżem niemieckiej literatury minuit definitif accolade des coucous progression des coucous cacadu oxygéné daumenhalt auf mist reichbohne
Tagi:
Tadeusz Różewicz
