Pociąg do odznaczeń i medali jest wśród hierarchów cechą stałą. Lubią je dostawać. Choć jeszcze bardziej lubią słuchać, dlaczego są tak cenieni. Laudatorzy wychodzą więc ze skóry, by w sposób szczególny dopieścić i tak już rozpuszczone pochlebstwami uszy dostojników.
Wzorem dla młodych i ambitnych pochlebców może być laudacja ks. dr. hab. Witolda Ostafińskiego wygłoszona w Krakowie pod adresem abp. Józefa Michalika: „Drapie myśli, rozbudza emocje, jego nauczanie jest palące i przenikliwe”.
Laureat medalu Bene Merenti dowiedział się też, że „głosi Słowo z miłością, która nie unosi się gniewem i nie szuka poklasku, lecz wpółweseli się z prawdą”. Nas też jakaś wesołość ogarnęła.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy