Wpisy od Ewa Gil-Kołakowska
Złapałam się na podglądaniu
Szybko zrozumiałam, że protestowanie przeciw programom typu reality show to jałowe działanie Rozmowa z Anną Dymną – Jaki jest pani ulubiony wiersz? – To zależy od nastroju. Od chwili. Od pory dnia i roku. Zawsze byłam bardzo blisko poezji i poezja była bardzo blisko mnie. W krakowskiej telewizji ze Stanisławem Zajączkowskim, Andrzejem Majem i wybitnymi aktorami – moimi wspaniałymi kolegami – przez lata realizowaliśmy bardzo wiele programów z poezją największych poetów. – Czy takie programy
Nie mam czasu na depresje
Nigdy nie chciałem spektakularnie, przedwcześnie odejść jak James Dean czy Zbyszek Cybulski Rozmowa z Danielem Olbrychskim – Jako jeden z pierwszych polskich aktorów zaczął pan grać w filmach kręconych w Europie Zachodniej. Aktor zza żelaznej kurtyny, z kraju realnego socjalizmu nagle znalazł się w zupełnie innych warunkach ekonomicznych i politycznych. – Wiele zawdzięczam Andrzejowi Wajdzie! Kolejne jego filmy były dla mnie przepustką na świat. Już od połowy lat 60. były bardzo
Travolta po polsku
Nie chcę marnować czasu w teatralnym bufecie Rozmowa z Konradem Imielą – absolwent wrocławskiej PWST, aktor Teatru Polskiego we Wrocławiu – zagrał główne role w spektaklach muzycznych „Przygody Tomka Sawyera”, „Krwawe gody” i „Przygody Hucka Finna, czyli o czym dziś napisałby Mark Twain”. Ma też na koncie role filmowe: „Autoportret z kochanką”, „W pustyni i w puszczy”, „Quo vadis” oraz w Teatrze Telewizji: „Historia noża”, „Niech no tylko zakwitną jabłonie”. – W musicalu „Grease” granym w Teatrze Roma odniosłeś
Nie chciałem realizować mszy żałobnej
Wszyscy aktorzy zaśpiewali tak, jakby Grzegorz Ciechowski był z nami… Rozmowa z Wojciechem Kościelniakiem – Na niedawno zakończonym 23. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu wydarzeniem artystycznym był spektakl poświęcony twórczości Grzegorza Ciechowskiego. Pracę nad tym przedsięwzięciem rozpoczęliście wspólnie z liderem Republiki… – Tak, Grzegorz Ciechowski miał osobiście wystąpić i miał być szefem muzycznym spektaklu. Jego niespodziewana śmierć wszystko zmieniła. Ustaliliśmy jednak z najbliższymi współpracownikami i przyjaciółmi artysty, że będziemy kontynuowali
Nie jestem gwiazdą rock’n’rolla
Aktorstwo jest totalną radością, niczym nieskrępowaną grą wyobraźni Rozmowa z Maciejem Stuhrem – Zaczęło się od kabaretu „Po żarcie”, potem były role filmowe u Kieślowskiego, Machulskiego, wreszcie kreacja w „Przedwiośniu”. Dorobek godny doświadczonego aktora, a pan jest dopiero na początku drogi artystycznej. – Tak się jakoś złożyło, że miałem szansę wystąpić w kilku ciekawych filmach. Ale nie przesadzajmy z tym dorobkiem. Mam nadzieję, że wszystko dopiero przede mną. – Specjaliści od marketingu twierdzą, że pański udział
Sztuka nie zna granic
Odrzucam koniunkturalizm i chamówę Rozmowa z Maciejem Maleńczukiem – Twoja najnowsza płyta nosi tytuł „Ande La More”. Wykreowałeś specjalnie dla potrzeb tego projektu nieistniejący dotąd język, ale twoje wypowiedzi po polsku są jednoznacznie zrozumiałe – sądzisz, że sporo osób się obrazi… – Mam nadzieję, że się poobrażają! Ta nadzieja ratuje mnie przed strachem, że nikt moich działań nie zauważy, że ludzie wzruszą ramionami, że nie będą chcieli łamać sobie zębów, że zbagatelizują moje piosenki, bo w ogóle bagatelizują rzeczy ważne, a wyolbrzymiają
Szukam swojej drogi
Potrafię poradzić sobie w każdej sytuacji Rozmowa z Magdaleną Mielcarz, aktorką i modelką – Rola Ligii w „Quo vadis” Jerzego Kawalerowicza to – jak powszechnie się sądzi – twój debiut filmowy. Tymczasem już jako 11-letnia dziewczynka grałaś królewnę Jadwigę w telewizyjnym serialu Grzegorza Warchoła „Paziowie” – To prawda. Ale z tej prawdy nie wyniknęła wcale jakaś szczególna fascynacja aktorstwem. Jako dziecko przeżyłam miłą przygodę w kostiumowym serialu, jednak nie marzyłam ani o kolejnym filmie, ani
Sprawdźcie mnie!
Początkowo wierzyłem w american dream. Myślałem, że wystarczy być dobrym, a propozycje posypią się same Rozmowa z Damianem Aleksandrem, odtwórcą głównej roli w musicalu „Miss Saigon” – Jak zostaje się gwiazdą teatru muzycznego? – Też chciałbym to wiedzieć! I pewnie nie tylko ja. Gdyby istniała jakaś cudowna recepta, pewnie ludzie gotowi by byli zapłacić za nią każdą cenę… Mówiąc zupełnie poważnie – mam pełną świadomość swoich umiejętności i braków. Jestem na początku drogi
Nie chcę być błyskotką!
Najłatwiej by było założyć pielęgniarski fartuch i czepek, a potem ruszyć w trasę po kraju. Kasa murowana! Ale czasami chce się czegoś więcej Rozmowa z Edytą Jungowską – Czy to prawda, że jesteś najbardziej niepokorną polską aktorką, że nie przyjmujesz żadnych uwag ani rad? – Nieprawda. Parę razy posłuchałam. Ale na pewno nie lubię postępować wbrew sobie, tylko dlatego, że tak wypada, że taki układ. – Jesteś laureatką trzech prestiżowych nagród – Nagrody im. Leona Schillera za rok 1996 oraz Nagrody im. Andrzeja Waligórskiego
Nie jestem femme fatale!
W „Wiedźminie” musiałam zmierzyć się z mitem Rozmowa z Grażyną Wolszczak, aktorką – Zacznijmy od magii… Gdyby pani rzeczywiście była czarodziejką, co chciałaby pani wyczarować? – Świat naprawdę potrzebuje czarodzieja. Polska może jeszcze bardziej! – Nie pytam o świat, ale o pani marzenia… – Nie powiem. Nie mogę powiedzieć. Zawsze bawiłam się w trzy życzenia do złotej rybki, zawsze mam nadzieję na wielką wygraną w totka. Kiedy wypełniam kupon, przynajmniej przez trzy dni przed losowaniem mam ogromne pieniądze.
