Beata Ścibakówna aktorka Teatru Powszechnego, a obecnie Teatru Narodowego w Warszawie. Role teatralne: Zosia w „Panu Tadeuszu”, Klara w „Ślubach panieńskich”, Armanda w „Zmowie świętoszków”, Alina w „Balladynie”, Goneryla w „Królu Learze”, Olga w „Kartotece” i Agatka w „Szkole żon”. Spektakle i filmy telewizyjne, m.in.: „Na dnie”, „Słomkowy kapelusz”, „Dama kameliowa”, „Tygrysy Europy”, „Matki, żony i kochanki” oraz „Złotopolscy”.
1. Kiedy Pani zrozumiała, że jest już dorosła?
– W czasach studenckich. Gdy wróciłam po całym dniu nauki do akademika i zobaczyłam, że lodówka jest pusta. Zdałam sobie sprawę, że nadszedł czas, gdy już nikt nie będzie się o mnie tak troszczył jak do tej pory w rodzinnym domu.
2. Jakie wspomnienie z dzieciństwa Panią prześladuje?
– Żadne. Miałam szczęśliwe dzieciństwo.
3. Czy płakała Pani kiedyś z miłości?
– Z braku miłości.
4. Co ostatnio najbardziej wyprowadziło Panią z równowagi?
– Trudno wyprowadzić mnie z równowagi.
5. Czy ma Pani taką osobę, której nigdy nie wybaczy?
– Nie mam.
6. Czego ma Pani za dużo?
– PIT-ów!
7. W życiu nie ma nic lepszego niż…
– …poczucie bezpieczeństwa dla mojej rodziny i stabilizacja zawodowa.
8. Brak mi pewności siebie, kiedy…
– …wchodzę do głębokiej wody.
9. Starość to…
– …kolejny etap.
10. Czym jest dla Pani fresk Leonarda da Vinci „Ostatnia wieczerza”?
– Wspomnieniem domu mojej babci. Tam ten obraz, a raczej jego daleką kopię, zobaczyłam po raz pierwszy.
11. Przed jaką pokusą nie jest Pani w stanie się wybronić?
– Dom Perignon.
12. Z kim chciałaby Pani zjeść uroczystą kolację?
– Z Szekspirem.
13. Praca, jakiej by się Pani nigdy nie podjęła?
– Opieka nad cudzymi dziećmi.
14. Od kogo nauczyła się Pani najwięcej?
– Od Jana Eng1erta.
15. Jaka była najbardziej ryzykowna decyzja, którą podjęła Pani w swym życiu?
– Nie powiem.
16. Komputer to dla Pani…
– …magia, niestety, jeszcze czarna.
17. Czy lubi Pani wyobrażać sobie, co by Pani zrobiła, gdyby ponownie mogła przeżyć swoje życie?
– Za wcześnie dla mnie na takie pytanie.
18. Czy ogląda się Pani w lustrze, ilekroć jest ku temu sposobność?
– Ja nie jestem wielbicielką swojej urody.
19. Czy była Pani kiedyś u wróżki?
– Tak, w dzieciństwie. Powiedziała mi, że pojadę za wielką wodę; to było w czasach, gdy z Polski w ogóle trudno było wyjechać za granicę. Spełniło się, i to wielokrotnie.
20. Czy ściska Panią w gardle, gdy słyszy Pani narodowy hymn Polski?
– Tak.
21. Czy czuje się Pani duszą towarzystwa?
– Zależy jakiego.
22. Jak się Pani zachowa, gdy ktoś obcy zostawi Panią na chwilę samą w swoim pokoju, w którym na biurku leży otwarta książka lub notatki o tej książce? Przerzuci Pani kartki?
– Do książki zajrzę.
23. Jaką chciałby Pani pozostać w pamięci przyjaciół?
– Uśmiechniętą.
Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy