Ewa Ziętek – wierzę i odczuwam

Ewa Ziętek – wierzę i odczuwam

CHARAKTER (Z) PISMA

Nieregularność pisma to znak, że wola ustępuje uczuciu. Pani Ewie brakuje poskramiających sił psychicznych, a jej popędy mogą się swobodnie rozwijać w słabo rozpoznanych kierunkach. Ma tendencję do indywidualizmu. Odrzuca wszelkie ograniczenia oraz ustalone zasady, jest nadwrażliwa, niespokojna i często ulega humorom. Pierwszeństwo mają osobiste życzenia i skłonności. Daje się to łatwo rozpoznać, gdy pismo wypada ze zwyczajnej formy i widoczne są wahania nacisku, położenia oraz szerokości liter. Ona lubi spokój i nie chce wywoływać zamieszania. Gdyby miała postawić na swoim, wybrałaby szklaną kulę albo karty do wróżenia – jednak nie jest z tych, co stawiają na swoim (bezwładnie opadające zakończenie nazwiska). Brak jej pewności siebie i zawsze odnosi się z rezerwą do osób nowo poznanych. Jest leniwa z natury. Chętnie udziela innym wsparcia, lecz nie bez bólu: „Dlaczego miałabym pomagać temu głupiemu niewdzięcznikowi?”. Ma dobre serce, ale zrzędzi przy tym, narzeka i czasami potrafi dopiec zjadliwym językiem (ostre połączenie „ę” z „t” w nazwisku), nie cierpi jednak wrzasków i tłuczenia naczyń. Fatalnie znosi hałas. Brak przedłużonych końcówek liter oraz liczne uproszczenia form to znak, że najbezpieczniej czuje się w domu – wygodnym, lecz bez zbytków, bo pieniądze wydaje ostrożnie. Owe uproszczenia wskazują też na skłonność do abstrahowania, niesamowitą intuicję oraz przenikliwość.

Wydanie: 2004, 26/2004

Kategorie: Sylwetki
Tagi: Jerzy Danton

Napisz komentarz

Odpowiedz na treść artykułu lub innych komentarzy