Romanowi Prodiemu w koalicji Drzewa Oliwnego udało się skupić partie lewicy laickiej i lewicy katolickiej Korespondencja z Rzymu Arturo Parisi to znany i ceniony politolog, a w rzeczywistości szara eminencja Drzewa Oliwnego, bo to on wymyślił nazwę i program koalicji, która wygrała wybory w 1996 r. Jemu Drzewo Oliwne zawdzięcza wszelkie innowacje. Parisi nie należy do polityków chętnie pokazujących się przed kamerami telewizyjnymi, woli pracować samotnie i podrzucać kolegom idee. Jego najnowszym pomysłem jest nieformalne biuro wyborcze włoskiej Partii Demokratycznej (której oczywiście jeszcze nie ma). Sztab generalny Unii (nazwa ta w tegorocznych wyborach zastępuje wymiennie Drzewo Oliwne – przyp. aut.) znajduje się w kamienicy na placu św. Apostołów. Jest w tym coś przewrotnego, skoro do koalicji, której przewodzi Romano Prodi, weszły partie lewicowe, liberalne, komunistyczne, katolickie, zieloni, antyglobaliści oraz ruchy społeczne. Na trzecim piętrze Parisi zorganizował siedzibę, gdzie pracują razem partie Lewica Demokratyczna (DS) i Stokrotka. Projekt Ulivo ma długie korzenie i wyciąga gałęzie w kierunku słońca – od koalicji Drzewa Oliwnego powołanej w 1995 r. po Unię powstałą w 2005 r., by wygrać tegoroczne kwietniowe wybory, aż po włoską Partię Demokratyczną, opartą na wzorach amerykańskich, która zjednoczy lewicę, zapewniając jej w przyszłości stabilność i solidność polityczną,
Tagi:
Agnieszka Zakrzewicz
