Na studia z „Przeglądem”

Pierwsza praca za 5 tysięcy Najważniejsze są satysfakcja z pracy i wysokość wynagrodzenia – wynika z raportu „Pracodawca roku 2003” stowarzyszenia studentów AIESEC. Badania przeprowadzono wśród ponad 4 tys. studentów (62% kobiet i 38% mężczyzn) z 50 wyższych uczelni w całej Polsce. Były to głównie osoby, które w ogóle nie pracują (73%), ale są też pracujące dorywczo (12,7%), na umowę-zlecenie (10,46%) i zatrudnione na stałe w niepełnym wymiarze godzin (2,24%). Tylko niespełna 1% studentów prowadziło własną firmę. Stałą pracę na etacie miało 0,63%. Tak więc studenci mieli o czym marzyć. Zarobki gwarantujące życie na odpowiednim poziomie to 5,1 tys. zł miesięcznie brutto. Ale studenci coraz częściej muszą być realistami i gotowi są podjąć pierwszą pracę za połowę tej sumy. Złośliwi twierdzą, że to i tak spore oczekiwania. A sami zainteresowani są zdolni do takiego poświęcenia, oczywiście pod warunkiem że z czasem będzie już tylko lepiej. I tak w pierwszym roku mogą zarabiać ok. 2027 zł brutto, ale już w następnym chcieliby dostawać 3056 zł. Dużo? Jak wynika z raportu, młodzi ludzie i tak spuścili z tonu, bowiem jest to ich najniższe oczekiwanie płacowe od 12 lat. Co jeszcze się liczy, poza pieniędzmi i satysfakcją? Przede wszystkim możliwość zdobywania wiedzy – udział w szkoleniach, konferencjach i najróżniejszych kursach. Dla młodych ludzi bardzo ważna jest też atmosfera w miejscu pracy. Dla niej są w stanie zrezygnować z najbardziej prestiżowego wyróżnienia czy ekstragotówki. Możliwość dalszego uczenia się jest o tyle ważna, że studenci są krytyczni, coraz wyraźniej widzą u siebie brak doświadczenia. I to właśnie uznają za swoją największą wadę, gdy starają się o etat u wymarzonego pracodawcy. Tę słabość dostrzega aż 66,8% badanych. Na drugim miejscu znalazła się nieznajomość języków obcych. Do dukania przyznaje się 11,2% studentów. Na liście słabości studenci umieścili także lenistwo. To ono bywa dominującym hamulcem. Jakie stanowiska wydają się studentom szczególnie atrakcyjne? Tu sensacji nie ma. Wymieniają te najbardziej strategiczne w strukturze firmy, często brzmiące obco, z angielska. Interesują ich finanse, księgowość, stanowiska kierownicze i wszystko, co łączy się ze słowem managery. Na trochę niższej półce są stanowiska w administracji, dziale personalnym czy marketingu. Z kolei mało interesujące są miejsca pracy z zakresu planowania produkcji i poszczególnych wydziałów produkcji. Świeży narybek kandydatów do pracy, tak jak w poprzednich latach, miał do wyboru 16 kategorii. Najwięcej wskazań już tradycyjnie dostały branże: finansowa (13,12%), bankowość (9,74%), public relations (9,15%), informatyczna (9,09%) i handlowa (8,83%). Zaskakiwać może coś innego. Pracodawcą 2003 r. została firma odsądzana ostatnio od czci i wiary, czarny charakter rynku telekomunikacyjnego – Telekomunikacja Polska SA. To dziwne, biorąc pod uwagę, że w ostatnim czasie zwolniła około 30 tys. pracowników. Jednak jej przedstawiciele zaprezentowali firmę w najlepszym świetle, jako tę, która rozwija się niezwykle dynamicznie i przechodzi bardzo szybką restrukturyzację. Poza tym funkcjonuje, wykorzystując najnowsze technologie. I mimo głośnych ostatnio zwolnień nadal zatrudnia tysiące pracowników. To przekonało studentów. Najbardziej pożądani pracodawcy 1. Telekomunikacja Polska SA 2. Nestle Polska 3. PricewaterhouseCoopers 4. Bank PKO BP 5. Masterfoods Polska 6. Bank PKO SA 7. Ernst & Young 8. PZU 9. Polska Telefonia Cyfrowa 10. Polska Telefonia Komórkowa Centertel Marcin Fijałkowski, student II roku historii na Wydziale Historycznym UW: – Idealny pracodawca to osoba, która pozwala myśleć pracownikowi i stwarza mu perspektywę dalszego rozwoju w branży. Małgorzata Adamczyk, studentka II roku dziennikarstwa na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW: – Najważniejsza jest niezależność w wykonywaniu obowiązków, czyli nienormowany czas pracy. Ważna jest też dobra atmosfera. Przemysław Stram, student II roku ekonomii na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW: – Pracodawca powinien być dla mnie autorytetem i wzorem do naśladowania. współpraca: Jacek Grzegorczyk Z życia uczelni • SGH wprowadza nowy kierunek – metody ilościowe w ekonomii i systemy informacyjne. Absolwenci będą specjalistami w dziedzinie zastosowania informatyki i programowania w ekonomii i zarządzaniu. SGH jest uczelnią bez wydziałów. Odpowiedni kierunek można wybrać po trzecim semestrze. Na tegorocznych maturzystów