Zmarłych, podejrzanych o to, że szkodzą żywym, przebijano, wiązano, obciążano kamieniami Wiara w wampiry jest tak stara jak ludzkość. W wielu kulturach świata ludzie byli pewni, że niekiedy zmarli wstają z grobów, spragnieni krwi żywych. Podejmowano więc drastyczne środki, aby się przed nimi bronić. Ciało martwej kobiety było nabrzmiałe i cuchnęło straszliwie. Z ust zmarłej kapała krew. W całunie na wysokości warg widoczna była dziura. Kapłan lub grabarz wenecki, który zobaczył ten przerażający widok, z pewnością przeżegnał się, zdjęty trwogą. Był pewien, że odnalazł wampirzycę, która żywi się ludzką krwią. Bez wahania chwycił kamień i wbił go w usta „nie-umarłej”. Po wiekach na wysepce Lazzaretto Nuovo, położonej 3 km na północny wschód od Wenecji, archeolodzy odnaleźli szkielet z kamieniem między zębami. Odkrycia dokonano w 2006 r., ale poinformowano o nim dopiero w marcu br. Szczątki domniemanej wampirzycy poddał szczegółowym badaniom Matteo Borrini, archeolog i antropolog z uniwersytetu we Florencji. „Wampiry nie istnieją, ale to znalezisko świadczy, że ludzie wtedy w nie wierzyli. Po raz pierwszy mamy tu dowód egzorcyzmu wampira”, powiedział naukowiec. Na wyspie Lazzaretto Nuovo od 1468 r. znajdował się szpital dla chorych na dżumę, będący jednocześnie miejscem kwarantanny. Epidemie tej straszliwej choroby bardzo często
Tagi:
Krzysztof Kęciek
